|  | Είναι στιγμές που η μοναξιά αυτή σε πνίγει.
 Ο κόμπος που χεις στο λαιμό, στέκει θαρρείς,
 σε μία ταινία που στο τέλος θα ρθουν  λίγοι
 είσαι ο ίδιος της ζωής σου ο  θεατής.
 
 Είναι μουντά τα μεσημέρια τα δικά σου
 Τι κι αν ο ήλιος σε κερνάει ΄άπλετα φως
 σε κάποια  κόχη φυλαγμένη η καρδία σου
 έχει χαθεί και δεν υπάρχει γυρισμός.
 
 Είναι μαχαίρια οι φιλίες που αιτείσαι.
 Χαμένες σκέψεις, κάποια  λόγια στο κενό
 ξέρεις καλά  όσο και αν θες να προσποιείσαι
 η μοναξια σου είναι αδιάβατο βουνό
 
 
 
 | 
 |  |  |  |  |  |  |  |  | Στατιστικά στοιχεία |  |  |  |  | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
 
 |  |  |  |  |  |  |  | 
 
 
 
 |