| |
Αν τόσα ξερουνε τόσα οπωσδήποτε θα λένε
εμένα άλλα από τα πεπραγμένα μου με καίνε
και συγκινήθηκα όπως κάνω σε ανάλογες των περιπτώσεων
πως όποια εποχή και να κινήσω δράση,είναι εποχή εκπτώσεων
Τούτο τον τρόπο που'χω βρει να γράφω τα τραγούδια μου
του'δωσα την επωνυμία του δουλοπρεπή μαλάκα
εγώ το ξέρω βέβαια πως έχω δίπλα μου τα αγγελάκια μου
αν και τους κάνω σύσκατα τα φτερωτά τους με καπνό γιατί έχει πλάκα
Γιατί αγγελάκια είναι ρε σαν τί να πάθουν ;
τραβούν κατά τον καταρράκτη την καινούρια αυγή
λούζονται ,παίζουν και γελούν ως να ξαναρθουν
ως να τελειώσω εγώ με κάτι φτυάρια, κατι δεντρα για τη γη
Αν τόσα ξέρουνε ,τόσα οπωσδήποτε τραυλίζουν
για τους συνηθισμένους ομιλώ ,καλά παιδιά
μέχρι να αποδειχτεί το αντίθετο το φωσφορίζουν
πως μ'αγαπούν μαζί μ'όλο τον κόσμο πειραματικά
Αν δώσω αυτό θα πάρω αυτό με τις κορδελες του επιστροφή
φάε ένα περγαμόντο δεν μπορεί ούτε η σιωπή
δεν μπορεί ούτε η βοή να διαγράψει απ' την πορεία μου την όαση
μα ούτε κι ο παράδεισος να μ'αφαιρέσει από την κόλαση
Εσύ να μην μ'ακούς για σένα φυσικα και δεν ισχύει
τόσα έχει δει κι ο Χαρος ο Χαρούλης τόσα κάνει
θα με εκβιάσει κάποια δύση να του γραψω μουσική
μα εγώ σκαλίζοντας τη γούρνα μου θα 'χω μποστάνι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
