| |
Τα φρένα σου σπασμένα μες' στη νύχτα
Σε αναζητά των λύκων η φυλή
Έχεις κομμένα απο καιρό τα δίχτυα
Για να γευτείς μια στάλα απ' τη ζωή
Το μαύρο και το κόκκινο στο χέρι
Σε ένα ντουβάρι έχει εξαντληθεί
Δεν περιμένεις κάτι να σου φέρει
Αρκεί μονάχα η άτιμη στιγμή
Δραπέτευσες νωρίς απ' την αγέλη
Και σκορπισμένος μέσα στα στενά
Βλέπεις αργά τον ήλιο να ανατέλει
Και πρώτο απ' όλους να σε χαιρετά
Κατάματα αντίκρυ σου η αλήθεια
Σου έχει ανοίξει χρόνια τα φτερά.
Και όσους βυθίστηκαν σε μια συνήθεια
Στην αγκαλιά σου δεν χωράνε πια
Φωνή με ομοιοκαταληξία
Και στο μαχαίρι αίμα απο γροθιά
Με ένα μικρόφωνο σε συναυλία
Να μας λυτρώσεις στου κόσμου την ψευτιά.
Με ένα μικρόφωνο σε συναυλία
Να μας λυτρώσεις στου κόσμου την ψευτιά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
