| |
Τα παιδιά του Ποσειδώνα
Παίζουνε χωρίς κανόνα
Δεν αντέχονται στη φάτσα
Όλα βρώμικα στην πιάτσα
Δύο δύο στα μεγάλα τους ρουθούνια
Κάνουνε οι μύγες κούνια
Κάθε μάχη και μπερτάχι
Κι ένα τατουάζ στη ράχη
Φεύγουνε μαλλιά , σκουφιά
Από ξώφαλτση γροθιά
Κάθε ντου και μια κουτσάφτικη σπαθιά
Τους γουστάρει και στο μπράτσο τη χτυπάνε
Για να έχουν γυναικάκι του χεριού τους να μιλάνε
Οι λεβέντες τη γοργόνα την ξανθιά
Άμα και θα τους στριμώξει καμιά νύχτα μοναξιά
Τα παιδιά του Ποσειδώνα
Παίζουνε χωρίς κανόνα
Δεν αντέχονται στη φάτσα
Όλα βρώμικα στην πιάτσα
Δύο δύο στα μεγάλα τους ρουθούνια
Κάνουνε οι μύγες κούνια
Κάθε μάχη και μπερτάχι
Κι ένα τατουάζ στη ράχη
Ένα βιος μία φουρτούνα τρανή μαύρη
Να πλαντάζουν απ ’τη ζήλια τους οι ταύροι
Χάνουνε αβγά , πασχάλια
Έχουν όλοι φριχτά χάλια
Ρέστοι μένουνε στο τέλος
Λείπει σ’ όλους ένα μάτι που το ’χάσαν από βέλος
Το δαγκώνουν μη γλιστρήσει απ’ το στόμα το μαχαίρι
Χάνουν όμως από βόλι ένα πόδι ένα χέρι
Κυνηγάνε οι πανούργοι πειρατές τα τζοβαϊρια
Καραβόσκυλα σακάτικα μυστήρια
Δολοπλόκοι και ληστές
Χωρίς άγχη και κλειστές
Τους φοβούνται κάτι λίγο οι κροκοδειλέ οι σαύρες
Κάτι λίγες έχουν μαύρες
Νιώθουν κάτι ψιλά ντέρτια
Κάτι τόσα δα σεκλέτια
Γίνονται σταφίδες πίτες
Έχουν όλοι γαμψές μύτες
Στολισμένες με χαλκάδες
Ρούμια σβήνουν τους δικούς τους τούς νταλκάδες
Τα παιδιά του Ποσειδώνα
Παίζουνε χωρίς κανόνα
Δεν αντέχονται στη φάτσα
Όλα βρώμικα στην πιάτσα
Δύο δύο στα μεγάλα τους ρουθούνια
Κάνουνε οι μύγες κούνια
Κάθε μάχη και μπερτάχι
Κι ένα τατουάζ στη ράχη
Δε μασάνε φίλε φύκια
Μανουβράρουνε τα μπρίκια
Σαν τις κούνιες για μωρά
Σα γριβάδια ξεγλιστράνε στων Αντίλλων τα νερά
Σε πλασάρουνε για σκλάβο
Μια και δυο στη Μπαρμπαριά
Σε καθάρισαν και μπράβο
Κι ειν’ η μάνα σου γριά
Πάντα σκνίπα στο μεθύσι
Απ’ το κάθε ραβαϊσι
Στο ταμείο ίση βάρκα ίσα νερά
Μα αν πέσουν σε αρμάδα
Δεν της κάνουνε καντάδα
Τη μουντάρουνε γερά
Στο δικό τους το καράβι
Μουσαφίρης χωρίς λούσα και χρυσά
Δε θα μείνει να προλάβει
Να τους πει τα χαμπαράκια
Τα ’χει φάει τα χρονάκια
Και του τρων και τα υπόλοιπα μισά
Τα παιδιά του Ποσειδώνα
Παίζουνε χωρίς κανόνα
Δεν αντέχονται στη φάτσα
Όλα βρώμικα στην πιάτσα
Δύο δύο στα μεγάλα τους ρουθούνια
Κάνουνε οι μύγες κούνια
Κάθε μάχη και μπερτάχι
Κι ένα τατουάζ στη ράχη
Ίδιος πετεινός σκουφάτος
Στο ρεσάλτο ο κουρσάρος
Είναι όπως ο χωριάτης κι ελαφρώς πιο αεράτος
Στο κρεβάτι σ’ ανεβάζει όλος θάρρος
Έχει κάψα θέλει ασήμια
Δεν τον κόβει η δική του η ασχήμια
Ό,τι έχεις σου το παίρνει
Τρεις σφαλιάρες θα σ’ αστράψει
Δεν τον νοιάζει , θα σε γδάρει , θα σε σφάξει
Και η βάρκα σου θα γέρνει
Τα παιδιά του Ποσειδώνα
Παίζουνε χωρίς κανόνα
Δεν αντέχονται στη φάτσα
Όλα βρώμικα στην πιάτσα
Δύο δύο στα μεγάλα τους ρουθούνια
Κάνουνε οι μύγες κούνια
Κάθε μάχη και μπερτάχι
Κι ένα τατουάζ στη ράχη
Κι ένα τατουάζ στη ράχη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
