| |
| | Μια πρωτομαγιά |  | | | Γράφτηκε στις 1.4.2010 | | |
Μια θλιβερή πρωτομαγιά,
μια πένθιμη βδομάδα,
έφυγες δίχως ένα «γεια»
και πια δε σε ξανάδα.
Ξερό, στην πόρτα της αυλής,
έμεινε το στεφάνι,
που το ζηλέψαν βασιλείς
και δοξασμένοι χάνοι.
Βγαίνω στο δρόμο, μού μιλούν
και με ρωτούν για σένα,
ώρες αβάσταχτες κυλούν,
με σαλεμένα φρένα.
Μού μουρμουρίζει το στυλό,
«αφέντη, έλα να γράψεις»·
λέει το τετράδιο, «εγώ χαλώ,
επάνω μου σαν κλάψεις».
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Κάθε βράδυ σ' ονειρεύομαι, μέσα στο σκοτάδι σε παντρεύομαι. | | | |
|
Black Butterfly :)
01-05-2015 @ 08:15 | Πανέμορφο ::theos.:: | | ΛΕΩΝ54
01-05-2015 @ 09:56 | Λυπημένες αναμνήσεις κάποιας πρωτομαγιάς. Συμβαίνουν κι αυτά Παναγιώτη. Πέρασαν όμως!!! ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ!!! | | Νικηφόρος Ουρανός 38
01-05-2015 @ 10:56 | Τρυφερό και πανέμορφο το πόνημά σου, Παναγιώτη!
Με περιρρέουσα την αχλύ της θλίψης
Καλή πρωτομαγιά! | | kostas maris
01-05-2015 @ 12:46 | ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ... | | rania.foka@yahoo.co.uk
01-05-2015 @ 17:03 | ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!!!!! | | ΒΥΡΩΝ
06-05-2015 @ 14:22 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
