| Στο παλάτι μου μπήκαν αλήτες,
ναρκομανείς, αλκοολικοί στο τελευταίο στάδιο,
γυναίκες που ζήλευαν το όμορφο βασίλειό μου,
έσχισαν τα ρούχα των παιδιών μου,
πήραν τα παιχνίδια τους και τα πετάξανε,
σκορπιοί του βουνού,
εγώ είμαι, η κυρά σας,
δε σας πείραξα ποτέ, θυμάστε;
βγειτε απ΄τις κρυψώνες σας και διώξτε τους,
νεράιδα του νερού,
εκεί μες στην πηγή σου άφησα τις προσευχές μου
να μη μαγέψεις ποτέ το παιδί μου
που ερχόταν κι έπινε απ΄το νερό σου,
τιμώρησε τους καταπατητές,
ζαρκάδι του δάσους, είσαι κει, το ξέρω.
γίνε για λίγο νεαρός τοξότης,
ρίξε τα βέλη σου στη μαύρη τους καρδιά,
αετέ που πέταγες πάνω από το μπαλκόνι μου
και η δυνατή κραυγή σου έσχιζε τον αέρα,
πέτα για άλλη μια φορά,
πες τους να φύγουν!
Ζωή Γαλαξίδου
Για τους απανταχού πρόσφυγες
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|