| |
Το κολιέ που χθες φορούσες
στο ‘χα κάνει δώρο εγώ
κάποτε με εκτιμούσες
τώρα μ΄ έχεις για τρελό...
Τα βραχιόλια τα στολίδια
και τα ρέιμπαν γυαλιά
διαμαντένια δαχτυλίδια
και τα φο τα ακριβά...
Όλα στα ‘χω χαρισμένα
και οι γούνες γαλλικές
είμαι τώρα στα χαμένα
και μου δίνεις καρπαζιές...
Δεν μ΄ αγάπησες ποτέ σου
με τεκνά μου τριγυρνάς
μ΄ είχες μόνο στο καρνέ σου
τα σπασμένα να γλεντάς...
Μα σου το ‘χα πει καλή μου
κάποια μέρα θα ξυπνήσω
θα την βρω την συνταγή μου
και θα σου την κοπανήσω...
Τώρα γνώρισα μιαν άλλη
που βραχιόλια δεν φορά
δεν γουστάρω πια τα κάλλη
και μαστίγιο μαλλιά...
Φυσική η ομορφιά της
δεν ξυρίζετε ποτέ
έχει κόψει τα μαλλιά της
καπελάκι αγορέ...
Παραγγέλνει πίτσα Βig
με θερμίδες σαν την άμμο
ακούει μόνο τους Αντίκ
και μου λέει και ti amo...
Έχω βρει τον έρωτα μου
Κυριακούλα την φωνάζουν
την εγκρίνει κι η μαμά μου
και μου φτιάχνει και γλυκό...
Δεν σε θέλω άλλο σου λέω
τα βραχιόλια στα χαρίζω
δεν θα κάτσω και να κλαίω
και την τύχη μου να βρίζω...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
