| |
| | ~* Ανοίγει ο ορίζοντας στον ανήφορο *~ |  | | | Έγιν' ο πόνος άγκυρα, σαν τον πνιγμένο βράχο, στα κύματα αναδύεται, τον ήλιο ν' αντικρίσει, να επουλώσει τη πληγή τη θεοσκοτωμένη | | |
[align=left][B][I]
*~* Ανοίγει ο ορίζοντας στον ανήφορο *~*
Τ' αχνά σου αποτυπώματα, πέρασαν στη γραφή μου
ανάδευσα τα χρώματα, δούλεψα το πινέλο
ένιωσα τον ιδρώτα σου, μες στην υγρή παλάμη
έσταξα αίμα στο κορμί, εκεί κοντά στο πέτο
γαρύφαλλο ανεξίτηλο η μνήμη το 'χει δέσει
κι ένα φιογκάκι χάϊδεψα, μες στο γυμνό το στήθος
δεμένο έχει ουρανό με μύρο κι ένα ξόρκι !
Στείλεψες τον πόθο μου, στο παραλήρημα σου
σημάδεψες στα άρθρα σου, στα παροράματα σου
κι έγιν' ο πόνος άγκυρα, σαν τον πνιγμένο βράχο
στα κύματα αναδύεται, τον ήλιο ν' αντικρίσει
να επουλώσει τη πληγή τη θεοσκοτωμένη
που λάβωσε η ίαση προτού ανθούς να βγάλει.
Αλλόκοτα ουρλιαχτά, βρόχος, οξείες οιμωγές
τα άδικα δεν βγαίνουν ποτέ σε καλό
τα όρια πλέων σκουριασμένα συρματοπλέγματα
δεν υπολογίζουν το χρόνο, τον έχουν γραμμένο
στα κατάστιχα της απώλειας
κι ανοίγει ο ορίζοντας στον ανήφορο
όχι σαν τον πίθηκο που έγινε άνθρωπος να φθάσει Στο Θεό
κι η φιλοξενία της ψυχής στο σώμα, πάει περίπατο
λερωμένη από την επιστήμη που πρεσβεύεις
και καυχάσαι πως έχει πίστη ..... Τρίχες .........
Έτσι λιπών θα αναστήσεις καυχώμενη
επάνω σ' ένα ψημένο κουφάρι που μυρίζει λίπος
αναπνέοντας ειρωνικά τον εγωισμό σου
που έμαθες επιστημονικά να αυξάνεις τον πόνο
με παροράματα...... Τι να πιστέψεις μετά ;;;
Η υποκρισία πλανάτε σαν σύννεφο
που σε τυλίγει στο γκρίζο και λες εικονικά
Καλή Ανάσταση κι αιμορραγεί το σύμπαν.
* * Nikos D. Stoforos * *
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | nstoforo@otenet.gr | | | |
|
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
