|
| Πλανόδιες σκέψεις | | | Η ζωή,
τον είχε εγκαταλείψει,
από καιρό.
Τα μαλιά είχαν πέσει.
Οι ώμοι, είχαν πέσει.
Το βλέμμα είχε πέσει.
Έκανε μικρές, άσκοπες βόλτες,
έξω απ’ το νοσοκομείο.
Ήταν από άλλη γειτονιά,
ή άλλον πλανήτη,
ολοφάνερα.
Μιλούσε στο τηλέφωνο,
κάτω από έναν καυτό,
μεσημεριάτικο ήλιο.
Έσερνε τα βήματα,
θαρρώντας ακόμη,
πως είναι κύριος της κατάστασης.
Με μια κίνηση -εκνευρισμένος-
πέταξε το αποτσίγαρο στην άκρη.
Ο αναπτήρας δεν είχε άλλη φλόγα.
Κάποτε,
ο λόγος του μετρούσε.
Κάποτε ήταν εραστής,
ξόδευε τον χρόνο του,
σε όνειρα κοριτσιών.
Τώρα,
με σπασμένη φωνή,
αλλά με την ανάμνηση μιας παλιάς δόξας
-ζωγραφισμένης πια μόνο στα μάτια-
απάντησε,
σε κάποια κρίσιμη ερώτηση,
που ήρθε απ’ την άλλη άκρη
της τηλεφωνικής σύνδεσης:
«Θα χρειαστούμε καινούριες μπαταρίες,
για τ’ ακουστικά.
Αυτές που έχει, χάλασαν.
Άλλη λύση δεν βλέπω».
Οι μπαταρίες,
η λύση.
Συγκλονισμένος
-από την αγυρτεία του χρόνου-
πάλευε - και αυτή η άνιση πάλη,
ήταν ό,τι πιο όμορφο βρέθηκε μπροστά μου,
εκείνο το άχαρο μεσημέρι.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| διαλέξαμε τα όμορφα βάσανα | | |
|
zpeponi 10-05-2015 @ 21:36 | Καλό βράδυ σε όλους! | | Αγνή 11-05-2015 @ 02:10 | ::cry.:: | | ΛΕΩΝ54 11-05-2015 @ 09:00 | .......Κάποτε,
ο λόγος του μετρούσε.
Κάποτε ήταν εραστής,
ξόδευε τον χρόνο του,
σε όνειρα κοριτσιών.........Τι σου είναι ο χρόνος!!!! Πολύ όμορφα το απέδωσες..... | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|