| |
Οι μέρες μου εδώ κυλούν με την βροχή
γίνονται τραγουδάκι στα χείλη
που όλο επιστρέφει και ποτέ δεν είναι εκεί
Στο πιο αμυδρό χαμόγελό σου αρχίζει και τελειώνει η ζωή
τα φύλλα ριγούν απ'τη ζεστή ανάσα σου
κι η πεταλούδα που'στειλες μου κουβαλάει ένα φιλί
Ξετύλιξα απόψε τον χάρτη τ'ουρανού
σταμάτησα για λίγο κι αφουγκράστηκα
με καίει ο ήλιος του μεσημεριού
Κάποια αιολική νύχτα ντυμένος στα λευκά
έκρυψα ένα μεθυσμένο γράμμα σου
και σκέφτηκα οτι για μένα πάντα θα'ναι αργά
Δάκρυα λικνίζονται μες στη χαρά μου
στραγγίζουν και λιμνάζουν
στην άμμο χάραξα τα βήματά μου
Εμπρος σου να σταθώ πια δεν μπορώ
κι έτσι ξεντύνομαι σιγά σιγά
πετάω τα ρούχα μου και προχωρώ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
