|
| Σαν Να 'ναι Αγαπη Πρωτη | | | ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΜΟΥ ΒΙΒΛΙΟ ΜΕ ΘΑΛΑΣΣΙΝΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ | | Δεν έχει πια η λογική να με ορίζει,
μήτε έχει όρια, μα ούτε και κανόνες.
Μόνο η θάλασσα, μόνο αυτή μπορεί και με ορίζει.
Ζωή και όνειρα μαζί, σαν μια ιστορία πλαστή,
άλλοτε θύμισες κι άλλοτε όνειρα μαζί.
Η δική μου ζωή, θαλασσινά μπλεγμένη.
Για χρόνια τώρα στη στεριά, δεν το ‘χω ξεπεράσει,
σαν να ‘ναι αγάπη πρώτη, που ποτέ δεν θα περάσει.
‘Μια τρέλα είχα από παλιά, που τώρα μ’ έχει ξεχάσει’.
Έμεινα να λογίζομαι στου κάβου την άκρη,
με το βλέμμα αλάργο, σκοτεινό και με ένα χάδι.
Θέλω να νοιώσω πως υπάρχω, πως ακόμη ζω.
Μα έμεινε τούτη η ματιά μέσα στ’ αγιάζι πληγωμένη,
μόνος και εγώ, σε ένα ταξίδι, μια ιστορία μεθυσμένη.
Όταν η μνήμη σου ξεχνά, το παρελθόν σωπαίνει.
Στην άκρη ενός ορίζοντα μακρινού
και ενός ακόμη γκρίζου ουρανού.
Αγναντεύοντας πάνω σε μια *βαρδιόλα φορτηγού.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| | |
|
smaragdenia 11-05-2015 @ 17:54 | Μα έμεινε τούτη η ματιά μέσα στ’ αγιάζι πληγωμένη,
μόνος και εγώ, σε ένα ταξίδι, μια ιστορία μεθυσμένη.
Όταν η μνήμη σου ξεχνά, το παρελθόν σωπαίνει.
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ,,,,,,,,,,,,,ΓΕΜΑΤΟ ΘΑΛΑΣΣΑ ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | ΛΥΔΙΑ_Θ 11-05-2015 @ 19:03 | Ομορφιά και νοσταλγία !!!!!!!!!!!!!! ::yes.:: | | ΒΥΡΩΝ 11-05-2015 @ 20:23 | ::up.:: ::theos.:: ::up.:: | | ΚΑΝΕΛΛΑ_ΓΙΩΤΑ 11-05-2015 @ 20:33 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | aridaios 12-05-2015 @ 02:19 | Θέλω να νοιώσω πως υπάρχω, πως ακόμη ζω. | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|