Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131932 Τραγούδια, 269728 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μια καρέκλα
 
Στο νησί μου
και στα βράχια
ένα σπίτι άσπρο
είναι χτισμένο
μικρό κι όμως
πελώριο στη φήμη
για τις ψυχές του έρωτα
που έσβησαν λαβωμένες
εκεί
και σκορπιστήκαν.
Το σπίτι μου γιασεμί μυρίζει
κι η θάλασσα έξω
μ' αρμύρα το ραντίζει
μια καρέκλα έχω
σιμά στο παραθύρι
κι ατενίζω
με φως και με σκοτάδι
τη θάλασσα.
Θάλασσα , αρχαία μάγισσα
στα νερά σου
φύλαξε τα μυστικά μου
λουσμένα τα χω με κρασί
για να μεθάς
από τη γλύκα της νιότης
εσέ δε σε κυνηγούν
τα ερείπια
μέσα σου χάθηκαν
θησαυροί
που ανθρώπου νους
δε χωρεί,


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Μισιρλού
 
errikos_rwot
12-05-2015 @ 17:25
Υπέροχο!
::smile.::
Νικηφόρος Ουρανός 38
12-05-2015 @ 17:29
Όλη η ομορφιά της ζωής,
γραμμένη σε ελεύθερο στίχο!
Αξιόλογη ποιητική δημιουργία!
Καλό απόγευμα, Μαρία!
smaragdenia
12-05-2015 @ 17:46
Θάλασσα , αρχαία μάγισσα
στα νερά σου
φύλαξε τα μυστικά μου
λουσμένα τα χω με κρασί
για να μεθάς
από τη γλύκα της νιότης
εσέ δε σε κυνηγούν
τα ερείπια
μέσα σου χάθηκαν
θησαυροί
που ανθρώπου νους
δε χωρεί,


ΑΧ ΘΑΛΑΣΣΑ!!!!!!!!!!!!!!! ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!!!!!


ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΜΑΡΙΑ ::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο