| |
Στη θάλασσα βολτάριζα και νύσταζα τεμπέλης
Σε άκουγα από το πουθενά να μου μιλάς
Και να μου λες πως όλα τ’ αποκτάς
Και το ’χεις ό,τι θέλεις
Και άγρυπνος να καίγομαι και να παραπατώ
Μα άφαντη εσύ να με παρακαλάς μη σ’ αρνηθώ
Και πως θα ’ρθείς για μένα μάλαμα άνεμος γλυκός
Και θα ’νιωθα απ ’τα χείλη σου το φως
Σα να ’πεφτα στο άγιο νερό
Και αγκάλιαζα εσένανε μωρό
Σα να ’σουνα απ’ τα Θεοφάνεια στα χέρια μου σταυρός
Σε άκουγα σαν ψίθυρο να παίρνεις όρκο σα ψευτογιατρός
Να δίνεις ανοιχτόχερα
Σα να γινήκαν τα όνειρα
Χίλια και δυο σα σίφουνας φιλιά
Σε αποζήταγα τρελά
Και έχανα την πίστη μου και στον αδόξαστο έστελνα
Τον κόσμο αυτό ολόκληρο και έψελνα
Ανάθεμα τα ψέμματα , τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη
Που σκάρωσε για φάρσα του ο διάβολος για να γελά
Μία σα τη δική σου αφεντιά
Την ομορφούλα άκαρδη
Σαν ένα μαύρο σύννεφο
Σαν άθλια σκιά
Που ούτε κόπιασες ποτέ
ούτε ποτέ σου έφυγες
και ούτε είπες γεια !
Ανάθεμα τα ψέμματα , τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη
Που σκάρωσε για φάρσα του ο διάβολος για να γελά
Μία σα τη δική σου αφεντιά
Την ομορφούλα άκαρδη
Σαν ένα μαύρο σύννεφο
Σαν άθλια σκιά
Που ούτε κόπιασες ποτέ
ούτε ποτέ σου έφυγες
και ούτε είπες γεια !
Σαν άθλια σκιά
Σαν άθλια σκιά
Σαν άθλια σκιά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
