| Μα πόσο δύσκολο είναι να έχεις τόσες νότες, τόσα αισθήματα, τόσα χρώματα μέσα σου
και κανένας να μην σου δίνει το χέρι για να τα μοιραστείς. Όπου πας φώτα σβηστά, αυλαίες κατεβασμένες.
Μα εσύ εκεί κάθε βράδυ πιστός στο ραντεβού περιμένοντας τα δάκρυα να γεμίσουν τα μάτια σου, για να μην βλέπεις, να μην σκέφτεσαι. Παρά μόνον να λες :
" Ίσως άυριο... Ίσως αύριο".
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|