| |
Κείτεται άδεια στη στεριά η τράτα του Πανάγου
και όσα βλέπει στ’ ανοιχτα….την καιν’ και τη μεθάνε,
τέσσερα διπλοκάρινα στη ράχη του πελάγου
σκίζουνε τ’ άγρια κύματα…κι οι γλάροι τα ‘κλουθάνε….
Μέσα στον νου της θύμησης, φουρτούνες που ανταριάζουν
εδώθε-κείθε στο νερό….οι ναύτες μες στη ζάλη
οι άγκυρες στην πλώρη της, κατάχαμα σκουριάζουν
βαφτίσι κάνει στο χορό: «κυματοπεντοζάλι»
Κι όπως του κάπταιν το κρασί χάνεται απ’ το….κροντήρι…
και στο κατάστρωμα γραμμές, γράφουν τα βίσαλά μου
λέει μες στο αναφυλλητό: «Αχ! να ‘μουν τρεχαντήρι,
κι ας είχε φτάσει το νερό, πάνω απ’ τα ίσαλά μου…»
Κείτεται άδεια στη στεριά η τράτα του Πανάγου
και στο Θεό των καραβιών λέει: «Ο ουρανός μου,
αντέγραψε ένα μήνυμα από μιά ρήση μάγου:
Θα σε οδηγήσει η ρότα σου στις θάλασσες του κόσμου…»
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
