| |
| | Πώς γεννήθηκα έτσι; |  | | |
Ως τη μέση περπάτησα πάνω στο χώμα ,ζωή
για έναν ύμνο συλλάβισα πρίν τον γκρεμό ,προσευχή
Να'χα φτερά να πετούσα ,να φτάσω ως το τέρμα
ή μια βουτιά στο νερό να τολμούσα,ψυχή δίχως δέρμα
Πόσο απ'το χρόνο μου ξόδεψα να αποφασίσω το βήμα
ήταν χειμώνας και τώρα ανθίζουν στους βράχους ,τα κρίνα
Δεν υπάρχει νοτιάς ή Θεός να μου δώσει τη χάρη
τρεμοπαίζουν τα μάτια μου φως μα έχει ο νους μου ,σκοτάδι
Ευνοούν στους αιώνες οι τύχες θνητούς ,που χαρίζονται ήχοι
τους ωραίους του κόσμου τρελούς, με τα νώτα που σπάνε τη λήθη
Πώς γεννήθηκα έτσι μισή μες το αυγό ,μισή με του ήλιου την πίστη
να γυρίζω να μένω σε τσόφλι λεπτό ,να χλευάζει το θάρρος μου η φύση
Και πού πάει η ελπίδα ,τον καιρό που μωρό,αξιώνομαι μάνας τη μήτρα
άμα κι άλλη φορά γεννηθώ να μην έχω τον τρόμο στα σπλάχνα μου ,φύτρα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | χαίρομαι που υπάρχετε | | | |
|
ΒΥΡΩΝ
18-05-2015 @ 11:04 | Και πού πάει η ελπίδα ,τον καιρό που μωρό,αξιώνομαι μάνας τη μήτρα
άμα κι άλλη φορά γεννηθώ να μην έχω τον τρόμο στα σπλάχνα μου ,φύτρα.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Νικηφόρος Ουρανός 38
18-05-2015 @ 12:45 | Ιδιαίτερα ξεχωριστό και απείρου κάλλους δημιούργημα!
Με εντυπωσίασε!
Καλό μεσημέρι και καλή εβδομάδα, Ελένη! | | LADY KALAS
18-05-2015 @ 15:33 | άμα κι άλλη φορά γεννηθώ να μην έχω τον τρόμο στα σπλάχνα μου ,φύτρα.
Τέλειο!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
