| |
Φανταχτερή άνοιξη στολισμένη
Χρωματιστή μοσχοβολά
Ανοίγει η σκέψη μου η κλεισμένη
Αποταγμένη ακουμπά
Γαλάζια φορεσιά από μετάξι
Γυαλιστερή ήλιου σοφία
Μεταμορφωμένη εφηβεία
Λίγη ακόμα να μου στάξει
Σκεπάζει η μέρα τους ανθρώπους
Καθώς μικραίνει η αγκαλιά τους
Τα δέντρα βάζουν τα καλά τους
Με χίλιους δυο όμορφους τρόπους
Η πόλη ανθίζει στοιχειωμένη
Σα την αλήθεια στη ψυχή μου
Κι αν δείχνει τώρα λυπημένη
-Σαν ηλιαχτίδα στην αυγή μου-
Είναι που η άνοιξη σωπαίνει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
