Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πώς επανέρχονται οι αναμνήσεις ; 
 Σε περίοδο ισχνών αισθημάτων....
 
Πώς επανέρχονται οι αναμνήσεις ;

Ζήσαμε πάθος, όλο λαχτάρα,
έγινε η αγάπη μας μια ενοχή,
νιώσαμε λίγοι μες στην αντάρα
κι έγινε ο πόθος κατάρα κι ευχή..

Τώρα το βλέμμα έμεινε άδειο
έρμο το χάδι, κούφια αγκαλιά
κι άγραφη νότα σ’ ένα τετράδιο
κάθε μας ψίθυρος κι αντιλαλιά

Μείναμε μόνοι μες την σιωπή μας
πλέξαμε γύρω μας βουβό ιστό
και ταλανίζουμε λόγια της ρίμας
σ’ ένα παράθυρο πλέον κλειστό

Πώς επανέρχονται οι αναμνήσεις ;
πώς επουλώνονται παλιές πληγές ;
πώς αντιστρέφεται ήλιος της δύσης ;
πώς αναβλύζουν στέρφες πηγές ;

........

Δεν το γνωρίζω.., μα σαν σημάδι
δένω στο δάχτυλο μαύρη κλωστή,
σαν να ‘ναι βέρα, σαν να ΄ναι χάδι
σαν να ‘ναι θλίψη, και σαν μνηστή.
-.-




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Αυτοβιώματα
      Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν υπάρχουν φτωχές λέξεις... φτωχά λόγια υπάρχουν !
 
Μαυρομαντηλού
18-05-2015 @ 16:57
ΜΟΝΟ ΚΑΛΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΔΕ ΞΟΔΕΥΟΥΜΕ ΧΩΡΟ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΚΕΣ
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::wink.:: ::wink.:: ::wink.::
LADY KALAS
18-05-2015 @ 17:05
Μας παρέσυραν οι αναμνήσεις σήμερα Χρήστο μου ::laugh.::

Μείναμε μόνοι μες την σιωπή μας
πλέξαμε γύρω μας βουβό ιστό
και ταλανίζουμε λόγια της ρίμας
σ’ ένα παράθυρο πλέον κλειστό

Είναι τέλειο αυτό που έχεις γράψει!! ::theos.:: ::theos.:: ::5156.::
CHЯISTOS P
18-05-2015 @ 17:13
χαχα χμ... θα δέσω κόμπο σε ...μαύρο μαντήλι !... ::smile.::

Γειά σου Αλεξάνδρα ! Οι αναμνήσεις είνα βάλσαμο στη περίοδο των ισχνών αισθημάτων...
Νικηφόρος Ουρανός 38
18-05-2015 @ 17:32
Αγγίζει την τελειότητα!
Καλό απόγευμα και καλή εβδομάδα, Χρήστο!
ΒΥΡΩΝ
18-05-2015 @ 17:34

Μείναμε μόνοι μες την σιωπή μας
πλέξαμε γύρω μας βουβό ιστό
και ταλανίζουμε λόγια της ρίμας
σ’ ένα παράθυρο πλέον κλειστό
::rock.:: ::theos.:: ::rock.::
heardline
18-05-2015 @ 19:10
Πώς επανέρχονται οι αναμνήσεις ;
πώς επουλώνονται παλιές πληγές ;
πώς αντιστρέφεται ήλιος της δύσης ;
πώς αναβλύζουν στέρφες πηγές ;


Μπορεί και έτσι......

Πώς αποστρέφονται οι αναμνήσεις ;
πώς επουλώνονται παλιές πληγές ;
πώς αντιστρέφονται οι πλοηγήσεις ;
μες της ψυχής μας τις στροφές;


::hug.:: ::kiss.::
Άθη Λ.
18-05-2015 @ 19:13
Υπεροχο
ΚΑΝΕΛΛΑ_ΓΙΩΤΑ
18-05-2015 @ 20:49
::theos.:: ::theos.::
**Ηώς**
18-05-2015 @ 21:05
αυτές οι αναμνήσεις...
σκέψου να μην είχαμε...πως άραγε θα λειτουργούσαμε...
τις κρατάμε τελικά, ή μας κρατάνε...
ΛΕΩΝ54
18-05-2015 @ 21:06
Παρόμοιες αναμνήσεις που έχεις εσύ αδερφέ μου Χρόνια μπορείς να γράφεις. Και γράφεις κι όμορφα παναθεμά σε!!!!
Κώστας 1959
18-05-2015 @ 22:31
Καλησπέρα Χρήστο.
Υπέροχη η δημιουργία σου !!!
::up.:: ::up.:: ::up.::
https://www.youtube.com/watch?v=IhJAFzexHqk

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο