https://www.youtube.com/watch?v=CSFYHY1kgtM " />https://www.youtube.com/watch?v=CSFYHY1kgtM ">
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271233 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Προς την αθανασία
 Είναι τραχύς ο δρόμος προς την αθανασία... Τη καλησπέρα μου σε όλους! :) https://www.youtube.com/watch?v=CSFYHY1kgtM
 
Όπως ιρίδιζε ο βυθός... με χίλιες ηλιαχτίδες,
κι άλλαζε χρώματα πολλά ο μπλε ωκεανός
μες τον αφρό της θάλασσας σειρήνες μόνος είδες
και θαύμασες τη ζωγραφιά που αφήνει ο ουρανός!

Και σαν το άσμα της σιγής σε βρήκε πάλι μόνο...
ν' αναζητάς προορισμό και λόγο για να ζεις,
η φύση σε τερμάτισε με σύμμαχο το χρόνο
κι ας έψαχνες στη λησμονιά... δρόμο διαφυγής.

Τις νύχτες που ανύψωνες ατρόμητη σημαία...
και που ποθούσες να χαθείς στον νότο... στο βορειά
βουτούσες με τη μοναξιά σ' αθάνατα Αιγαία
και έπλεες μες το κενό... μ' ολάνοιχτα πανιά.

Βρήκες τον δρόμο που ζητάς... τη δόξα ταξιδιώτη;
ή μήπως χάθηκες κι εσύ στη λήθη... στη ψευτιά;
Ήταν το πρώτο σου ταξίδι... φουρτούνα ήταν πρώτη
προς τη ''πατρίδα'' πέταξες, για μια στερνή φορά.

Τράβα το δρόμο που ζητάς... προς την αθανασία
τράβα μπροστά, όσο μπορείς... και πίσω μη γυρνάς.
Πώς θα 'ναι άραγε η ζωή... γεμάτη από ουσία...
όταν ξέρεις και μπορείς... στα μάτια να κοιτάς!!

29/03/2009


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 14
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Η ζωή μου είναι μια ανάμνηση...και η πένα...η λήθη της!
 
ΛΥΔΙΑ_Θ
19-05-2015 @ 18:30
Πολύ όμορφο Αλεξάνδρα !!!!!! ::theos.:: ::hug.::
heardline
19-05-2015 @ 18:43
Με Τη φίλη μου Σοφία ως άνω, συμφωνώ απόλυτα.

Πέραν δε της όμορφης γραφής, βλέπω επίσης και τεχνική αρτία κι έτσι το ποίημα, εν απαρτία επί όλων των στοιχείων του, δίνει το μέγιστα καλύτερο αποτέλεσμα εξαίρετων στίχων.


::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΒΥΡΩΝ
19-05-2015 @ 18:59
Και σαν το άσμα της σιγής σε βρήκε πάλι μόνο...
ν' αναζητάς προορισμό και λόγο για να ζεις,
η φύση σε τερμάτισε με σύμμαχο το χρόνο
κι ας έψαχνες στη λησμονιά... δρόμο διαφυγής.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
**Ηώς**
19-05-2015 @ 21:20
η φύση σε τερμάτισε με σύμμαχο το χρόνο
κι ας έψαχνες στη λησμονιά... δρόμο διαφυγής......φοβερή γραφή λαίδη μου!!!! ::love.:: ::theos.:: ::theos.::
φραγκοσυριανος
19-05-2015 @ 21:51
Και σαν το άσμα της σιγής σε βρήκε πάλι μόνο...
ν' αναζητάς προορισμό και λόγο για να ζεις,
η φύση σε τερμάτισε με σύμμαχο το χρόνο
κι ας έψαχνες στη λησμονιά... δρόμο διαφυγής.

Τις νύχτες που ανύψωνες ατρόμητη σημαία...
και που ποθούσες να χαθείς στον νότο... στο βορειά
βουτούσες με τη μοναξιά σ' αθάνατα Αιγαία
και έπλεες μες το κενό... μ' ολάνοιχτα πανιά.

Βρήκες τον δρόμο που ζητάς... τη δόξα ταξιδιώτη;
ή μήπως χάθηκες κι εσύ στη λήθη... στη ψευτιά;
Ήταν το πρώτο σου ταξίδι... φουρτούνα ήταν πρώτη
προς τη ''πατρίδα'' πέταξες, για μια στερνή φορά. ::up.:: ::kiss.:: ::up.::
errikos_rwot
19-05-2015 @ 21:58
Εξαιρετικό!
::smile.::
Κώστας 1959
19-05-2015 @ 22:04
Καλησπέρα Αλεξάνδρα.
Αριστουργηματικό από όλες τις πλευρές !!!!
Σε λυρισμό, γλυκύτητα, ευαισθησία, ποιότητα, αρχοντιά !!!
Ποίηση υψηλής ποιοτικής στάθμης και τεχνικής, που ανεβάζει πολύ ψηλά τον πήχη ....
Στα αγαπημένα μου .
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

https://www.youtube.com/watch?v=WdkjzR6Qr78
Μαρία Χ.
19-05-2015 @ 23:22
::up.::
CHЯISTOS P
19-05-2015 @ 23:27
Περιγραφικό σε πλοκή και αισθήματα, αριστο-τεχνικά φτιαγμένο, είναι αυτό το ποίημα Αλεξάνδρα, προσφορά ανεκτίμητη για όλους εμάς , που δεν μπορώ να φανταστώ το πώς ένα τόσο αριστουργηματικό δημιούργημα, είναι γραμμένο τόσα χρόνια πίσω !... ::up.::
smaragdenia
20-05-2015 @ 09:48
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!!!!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ....::up.:: ::up.:: ::up.::
LADY KALAS
20-05-2015 @ 12:22
Σας ευχαριστώ όλους πολύ πολύ για τα όμορφα σχόλιά σας! ::love.:: Να είστε όλοι καλά και να πορεύεστε προς την αθανασία ::wink.:: ::3514.::
Rannia . k
20-05-2015 @ 19:34
Υπέροχο!!!
Την καλησπέρα μου!!!
::love.:: ::love.:: ::love.::
mari-go
20-05-2015 @ 22:15
...η φύση σε τερμάτισε με σύμμαχο το χρόνο
κι ας έψαχνες στη λησμονιά... δρόμο διαφυγής.....


Υπέροχο !!!!
Ο δρόμος προς την Αθανασία ..επίπονος.... δυστυχώς....
::smile.:: ::yes.::
Δημήτρης Ιατρού
23-05-2015 @ 01:02
Πολύ καλο σε στίχο, σε ρυθμό και νόημα. Θα γινόταν καλό τραγούδι.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο