μετα απο πολυ καιρο μουρθε να πιασω μολυβι (να ζωγραφισω).
επειτα να πειραξω το αποτελεσμα
να κρυψω αδυναμιες..
να φανουν τα φραγματα..
.. α, στιγμιαιο ηταν -διχως συνεχεια. ω, εχω χασει πασα ιδεα.
που, με αιχμαλωτισε η ομορφια που κινειται -για την επαφη.
οπως μια γατα -κι οταν κοιμαται- ..μια τετοια στιγμη
οχι μονο δεν παγωνει ο χρονος αλλα δεν υπαρχει
παρα μονο η αιωνιοτητα της. την επομενη στιγμη
τιποτα δεν ειναι -ιδιο.
και ολο αυτο ειναι -για μενα- αναντικαταστατο.
συνεχες. με τσακωνει, οποτε δεν το περιμενω.
απαλευτη οπως ιστος. κι εγω απαρΑσαλευτη, μαγεμενη
η μυγα..
