| |
| | Ζωή |  | | |
Ζωή...
Ζωή με πλοηγό ένα αμφίσημο πρέπει,
στα βράχια με πάει, στη στεριά με φέρνει,
ξανά και ξανά,
το ρυθμό του ρολογιού ακολουθεί...
Τα μάτια κλείνω
το στόμα δένω
και χορό ,τα δόγματα στης ύπαρξής μου στο λαβύρινθο
στήνουν κατά βούληση...
κι΄εγώ να λείπω...
Ουρλιάζω μόνο
κι΄η ηχώ επιστρέφει στους κιτρινισμένους τοίχους,
αφήνοντας μαύρο αποτύπωμα,
κοράκου χρώμα...
Μετά, η φωνή στερεύει,λέξη δεν αρθρώνω
κι΄η ακυρωμένη κουβέντα,
κουβάρι που τυλίγεται στο λαιμό,
όλο και πιο σφιχτά...
Ασφυξία, στην ασφαλή μου φυλακή,
ενόχληση καμία,
χαρά καμία...
μια σιγαλιά του τάφου μόνο,
αγκαλιά με το επέκεινα που όποια μορφή του δίνω....
22 Μάη 2015..., SG
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΒΥΡΩΝ
23-05-2015 @ 15:58 | Ασφυξία, στην ασφαλή μου φυλακή,
ενόχληση καμία,
χαρά καμία...
μια σιγαλιά του τάφου μόνο,
αγκαλιά με το επέκεινα που όποια μορφή του δίνω....
::theos.:: ::rock.:: ::theos.:: | | ΚΑΝΕΛΛΑ_ΓΙΩΤΑ
23-05-2015 @ 20:44 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
