Μαυρομαντηλού
25-05-2015 @ 16:44 | ΤΟ "ΚΡΥΜΜΕΝΑ" ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΤΑ ΧΑΛΑΕΙ ΟΛΑ
::scare.:: ::scare.:: ::scare.:: | |
ΒΥΡΩΝ
25-05-2015 @ 17:06 | Δεν έχω τίποτα να πω… μονάχα πια να νιώσω…
μες του ονείρου τη φωτιά, απόψε θα σε δω.
Κι αν ζω σε άλλη εποχή… έχω πολλά να δώσω.
Να ξέρεις πως σ’ αισθάνομαι και πως σε αγαπώ!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Sofitsa
25-05-2015 @ 17:20 | Υπέροχο είναι! | |
Δημήτρης Ιατρού
25-05-2015 @ 17:34 | Αναβλύζει αίσθημα και ρομαντισμό. Πολύ καλό. | |
heardline
25-05-2015 @ 17:35 | Όμορφο ποίημα!!
::up.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
ΛΥΔΙΑ_Θ
25-05-2015 @ 17:41 | Πολύ όμορφη δημιουργία !!!!! ::theos.:: ::hug.:: ::hug.:: | |
Κώστας 1959
25-05-2015 @ 17:56 | Καλησπέρα Αλεξάνδρα.
....Δεν έχω τίποτα να πω… μονάχα πια να νιώσω…
μες του ονείρου τη φωτιά, απόψε θα σε δω.
Κι αν ζω σε άλλη εποχή… έχω πολλά να δώσω.
Να ξέρεις πως σ’ αισθάνομαι και πως σε αγαπώ !!
Ερωτικό !!! Συναισθηματικό !!! Πανέμορφο !!!
::up.:: ::up.:: ::up.::
https://www.youtube.com/watch?v=2g91nfL2jSs | |
smaragdenia
25-05-2015 @ 17:57 | Να ξέρεις πως σ’ αισθάνομαι και πως σε αγαπώ
ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
elena351
25-05-2015 @ 18:16 | Τρυφερή κατάθεση ψυχής .......μια ζωγραφιά με χρώματα καρδιάς !!! ::theos.:: ::love.:: ::up.::
https://youtu.be/UPtRN62UZyE | |
aridaios
25-05-2015 @ 19:43 | Δεν έχω τίποτα να πω… οι λέξεις δεν μου φτάνουν…
είσαι το τέλος και η αρχή στον τόμο της ψυχής. ::yes.:: ::yes.:: | |
Liran
25-05-2015 @ 19:59 | Πρώτη φορά, απόψε σε διαβάζω..
Μου αρέσει το σημερινό σου τόσο
ώστε ξεκινώ να μελετώ και στις 6 προηγούμενες
σελίδες ποιημάτων σου..
Υπάρχει, λοιπόν, ακόμη ο αντίλαλος της βαθιάς Ποίησης..
Ζωντανό παράδειγμα η Γραφή σου..
Καλησπέρα Αλεξάνδρα μας,
σ΄ ευχαριστώ για Όσα μας κερνάς..
| |
adespotoi
25-05-2015 @ 23:08 | το βάσανο της αγάπης είναι γλυκό.
καληνύχτα Αλεξάντρα. ::theos.:: ::up.:: ::up.:: | |
φραγκοσυριανος
25-05-2015 @ 23:19 | Ποια ήμουν άραγε εγώ… με ποια ανάσα ζούσα
με ποιους αλόγιστους ρυθμούς χτυπούσε η καρδιά…
και ένιωθα τον άνεμο μόνο σαν σε κοιτούσα
και σαν το φως στα μάτια σου αστέρια αντανακλά.
Πώς ήρθαν έτσι οι στιγμές… πώς πέρασαν τα χρόνια…
μες τον καθρέφτη μου ξανά, τη λάμψη σου θωρώ…
και στα σοκάκια του κορμιού, θα ζεις ψυχή αιώνια
κι αν δεν σε έχω αγκαλιά… απόψε είσαι ‘’εδώ’’!
Είσαι στης νύχτας τη θωριά… στο χάραμα της μέρας…
Ζεις κι αναπνέεις σ’ όλα αυτά που δεν μπορώ να δω…
Και στο ηφαίστειο που ξεσπάς… σαν δροσερός αέρας
μες στο ‘’εγώ’’ μου φως σκορπάς και τώρα πλέον ζω! ::up.:: ::kiss.:: ::up.:: | |
LADY KALAS
26-05-2015 @ 00:23 | Σας ευχαριστώ όλους πολύ πολύ για τα όμορφα σχόλιά σας! Να περνάτε καλά και να έχετε ένα όμορφο βράδυ! ::love.:: ::hug.:: | |
Elen Louka
26-05-2015 @ 21:19 | παρα πολυ ωραιο,ρομαντικη καταθεση ψυχης! ::yes.:: | |
 |
