Τι μας λυτρώνει τελικά
απ' τη ματαιότητα των πραγμάτων;
Μόνο ο έρωτας ίσως
Που κι αυτός μάταιος είναι
Αλλά μας ξεγελά
Μ' ένα αχνό χαμόγελο
Η κάποιο βλέμμα
Γεμάτο υποσχέσεις
Και πιο πολύ γιατί ξυπνά
Εκείνη τη κρυφή ελπίδα
Πως έχει κάποιο νόημα η ζωή μας
Κάποιο σκοπό μεγάλο υπηρετεί
Κι όλο το πάθος που φουντώνει
Μια φλόγα συντηρεί
Που έχει σημασία να μη σβήσει ποτέ.
