Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
134960 Τραγούδια, 273280 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 βγηκαν στην πολη αποψε οι λυκοι
 
Δώδεκα μήνες πέρασαν και φεύγω μακριά σας
Βαρέθηκα τα θέλω σας τα πρέπει τα δικά σας
Με κούρασε το ξύπνημα στης έξι και τριάντα
Το πρωινό και η σκοπιά και όλα τα συμβάντα

Βαρέθηκα το γυάλισμα το ξύρισμα επίσης
Για αυτό και φεύγω μακριά χωρίς να έχω τύψεις
Με χόρτασαν τα φαγητά, οι μπάμιες και τα ψάρια
η φασολάδα, οι φακές και τα καμένα λάδια

Δεν θέλω πια ασπρόμαυρη να βλέπω τη ζωή μου
γι αυτό και εγώ πολύχρωμη θα βάψω τη στολή μου
μέρες μετράω από εδώ να φύγω να αριβάρω
να κάνω ότι θέλω εγώ κι ότι εγώ γουστάρω

Βαρέθηκα ρε φίλε μου και μου τη δίνουν όλα
Βαρέθηκα το ξύπνημα και τον κάθε ξερόλα
Βαρέθηκα τους ένστολους και το κάθε τζιμάνι
Τα Στάγιερ τα τζιπάκια σας με έχουνε τρελάνει
Κι από την βαρεμάρα μου κοιτάω το ταβάνι

που γράφει άλλες είκοσι...
κάνε... κουράγιο Γιάννη

που γράφει άλλες είκοσι...
κάνε κουράγιο... Γιάννη




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

αισχυλος
 
heardline
26-05-2015 @ 22:12
::up.:: ::up.:: ::up.::
smaragdenia
26-05-2015 @ 23:24
::up.:: ::up.:: ::up.::
liontari73
20-07-2025 @ 22:59
Δεν έχω κάποια σπουδαία ιστορία
μονάχα κάποιες ωραίες στιγμές
μα ο χρόνος φεύγει, τι ειρωνεία!
και μένουν πίσω μόνο οι πληγές.

Μα κάθε νύχτα στα όνειρα μου
έρχεται εκείνη σαν αερικό
και μου χορεύει όπως και τότε
φορώντας τ΄ άσπρο το νυφικό

και ΄γω κοντά της θέλω να πάω
απλώνω χέρια, φεύγει μακριά
κι ύστερα μόνος πάλι ξυπνάω
έρημο δέντρο, δίχως κλαριά.

Μα κάθε νύχτα στα όνειρα μου
έρχεται εκείνη σαν αερικό
και μου χορεύει όπως και τότε
φορώντας τ΄ άσπρο το νυφικό

liontari73
21-07-2025 @ 01:33
ΑΕΡΙΚΟ.
.....................
Δεν έχω κάποια σπουδαία ιστορία
κάποιες μικρές, να συντηρώ, στιγμές
σαν μας γλιστρά ο χρόνος η ευτυχία
φεύγει κι αφήνει πίσω της, πληγές.
.
Τις νύχτες όμως μπαίνει στα όνειρα μου
τρυπώνοντας λες κι είναι αερικό
χορεύει εντός, χορεύει ολόγυρα μου
ξυπόλητη φορώντας νυφικό.
.
Τα χέρια απλώνω μήπως και τη φτάσω
μα όσο σιμώνω φεύγει μακριά
πάντα ξυπνάω λίγο πριν τη πιάσω
έρημο δέντρο δίχως τα κλαριά.
.
Τις νύχτες όμως μπαίνει στα όνειρα μου
τρυπώνοντας λες κι είναι αερικό
χορεύει εντός, χορεύει ολόγυρα μου
ξυπόλητη φορώντας νυφικό.


liontari73
21-07-2025 @ 01:40
ΑΕΡΙΚΟ.
.....................
Δεν έχω κάποια σπουδαία ιστορία
κάποιες μικρές, να συντηρώ, στιγμές
σαν μας γλιστρά ο χρόνος η ευτυχία
φεύγει στο διάβα της αφήνοντας πληγές.
.
Τις νύχτες όμως μπαίνει στα όνειρα μου
τρυπώνοντας λες κι είναι αερικό
χορεύει εντός, χορεύει ολόγυρα μου
ξυπόλητη φορώντας νυφικό.
.
Τα χέρια απλώνω μήπως και τη φτάσω
μα όσο σιμώνω, τόσο φεύγει μακριά
κι όλο ξυπνάω λιγάκι πριν τη πιάσω
έρημο δέντρο δίχως τα κλαριά.
.
Τις νύχτες όμως μπαίνει στα όνειρα μου
τρυπώνοντας λες κι είναι αερικό
χορεύει εντός, χορεύει ολόγυρα μου
ξυπόλητη φορώντας νυφικό.

liontari73
21-07-2025 @ 10:26
ΑΕΡΙΚΟ.
.....................
Δεν έχω κάποια σπουδαία ιστορία
μα κάτι σκέψεις που μου μοιάζουν μακρινές
που απόμειναν από του χρόνου τη μανία
να μου θυμίζουν τις ωραίες μας στιγμές.

Μα κάποιες νύχτες έρχεται στα όνειρα μου
τρυπώνοντας, ωσάν να ήταν αερικό
ξυπόλητη χορεύει εντός κι ολόγυρα μου
φορώντας πάλι το λευκό της νυφικό
.
Τα χέρια απλώνω, μήπως φύγει και τη χάσω
μα όσο σιμώνω, τόσο φεύγει μακριά
κι όλο ξυπνάω λίγο θεέ μου, πριν τη φτάσω
έρημο δέντρο μοναχό χωρίς κλαριά.
.
Μα κάποιες νύχτες έρχεται στα όνειρα μου
τρυπώνοντας, ωσάν να ήταν αερικό
ξυπόλητη χορεύει εντός κι ολόγυρα μου
φορώντας πάλι το λευκό της νυφικό.
liontari73
22-07-2025 @ 11:57
Όλοι σ΄ αυτή τη γειτονιά
ζούμε μ΄ ένα σαράκι
άτιμε κόσμε και ντουνιά
κι άτιμο βασανάκι

Η διπλανή η φαμελιά
έχει δυο γιους στα ξένα
και δίπλα μου μια κοπελιά
με χείλη ραγισμένα,
μονολογεί κάθε βραδιά
τον πόνο που την τρώει
μα ποιος θ΄ ακούσει ρε παιδιά
αυτό το μοιρολόι

όλοι σ΄ αυτή τη γειτονιά
με κάποιον πόνο ζούμε
σ΄ αυτή το φτωχογειτονιά
τη λησμονιά ζητούμε
liontari73
22-07-2025 @ 14:00
μέσα σε τούτο το ντουνιά
που βασιλεύει η απονιά
και τα όνειρα ζαλίζουν
είναι και κάτι αστροφεγγιές
και κάτι φτωχογειτονιές
που γιασεμιά μυρίζουν

στον δρόμο πάλι τριγυρνώ
μ΄ έναν μεγάλο καημό
κι ένα βαθύ αγκάθι
δεν ψάχνω κάποιον πηγαιμό
που να οδηγεί σ΄ έναν σταθμό
μας της ψυχής τα βάθη


liontari73
24-07-2025 @ 10:41
τις νύχτες μόνος μου γυρνώ
όπως τον υπνοβάτη
και το τσαρδί μου πεθυμώ
που είχε τόση αγάπη

καρδιά μου τις φτωχολογιάς
είναι σκληρό το στρώμα
και το νερό της ξενιτιάς
και το νερό της ξενιτιάς
αβάσταχτο,
αβάσταχτο στο στόμα

και την γειτονοπούλα μου
που όλο με περιμένει
και δεν μπορώ σαν σκέφτομαι
σαν σκέφτομαι,
πως είναι λυπημένη
liontari73
27-07-2025 @ 11:52
δεν ξέρω μάτια μου να λέω ιστορίες'
ούτε ταξίδεψα σε τόπους μακρινούς
είμαι γεμάτος με μπορεί κι αμφιβολίες
και κάτι έκπτωτους λατρεύω ουρανούς

δεν με χωράνε του καιρού μου οι πλατείες
κι ίσως το βρεις κάπως αυτό μοναχικό
μα πάντα τρόμαζα στις τόσες προφητείες
που μου φαινόταν σαν φτηνό θεατρικό

liontari73
27-07-2025 @ 15:32
Δεν ξέρω μάτια μου να λέω ιστορίες'
ούτε ταξίδεψα σε τόπους μακρινούς
είμαι γεμάτος πάθη και αμφιβολίες
και κάτι έκπτωτους λατρεύω ουρανούς

Δεν με χωρέσαν του κόσμου οι πλατείες
κι ίσως το βρεις αυτό κάπως μοναχικό
ούτε με έσυραν ποτέ οι προφητείες
τέτοιο δεν γύρεψα ποτέ μου γιατρικό

Ύμνους δεν έμαθα ποτέ μου να ψέλνω
και πάντα έλεγα τη λάθος στροφή
από που έρχομαι και που να πηγαίνω
δεν έχω μάθει μα διψώ για ζωή
liontari73
01-08-2025 @ 19:41
Χαμένοι κάτω απ΄ τους ίδιους ουρανούς
κάπου παράλληλα, μας παν τα βήματα μας
μες τους ατέρμονους του χρόνου οιωνούς
που να βρουν τόπο ν΄ απλωθούν τα όνειρα μας
.
Σκιές ανέκφραστες στο τοίχο μιας σπηλιάς
έχουμε μάθει ν΄ αγαπάμε ψευδαισθήσεις
πες μου ποιο όνειρο ξανά κυνηγάς
πες μου ποιο όνειρο ξοπίσω θ΄ αφήσεις

κι όταν σε πιάνω σαν αφρός ξεγλιστράς
γιατί νικήθηκες προτού πολεμήσεις
σκλαβωμένη καρδιά λαχταράς
σκλαβωμένη καρδιά λαχταράς
μα είναι δύσκολο πολύ ν ΄αγαπήσεις
.
Τσιμέντα ατέλειωτα και πύρινοι καιροί
καμιά δεν βρέθηκε Ιθάκη μπροστά σου
κι ενδόμυχα σου μια φωνή εκλιπαρεί
μα πως να φτάσει η ηχώ της στ΄ αυτιά σου?
liontari73
18-08-2025 @ 20:56
Η φωτογραφία
,,,


Ήταν τα όνειρα μας
ολόλευκα πουλιά
μα ΄λιωσαν τα φτερά μας
και πάγωσε η φωλιά
.
Όλα μου μοιάζουν γκρίζα
πάντα πέφτει βροχή
και είναι σε μια κορνίζα
όλη μου η ζωή
.
Έχει παγώσει ο χρόνος
κι εσύ χαμογελάς
θλίψη χαρά συγχρόνως
στις ώρες της χαράς

liontari73
18-08-2025 @ 21:30
Σε μια κορνίζα
..

Ήταν τα όνειρα μας
ελεύθερα πουλιά
μα ήταν τα φτερά μας
κέρινα, μια σταλιά
.
οι ουρανοί μεγάλοι
ατέρμονοι καιροί
στου κόσμου την αιθάλη
εμείς τόσο μικροί
.
Σε μια κορνίζα όμως
πάντα χαμογελάς
κι έχει παγώσει ο χρόνος
στις ώρες της χαράς.
**Ηώς**
19-08-2025 @ 08:26
Ένα ξέσπασμα σε όλα δοσμένο με το δικό σου τρόπο
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΠΗΛΙΟ μπάστα μην τους αφήσουμε να μας κατασπαράξουν

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο