| |
Εσύ δεν βγαίνεις στην αυλή
Σαν κάρβουνα τα μάτια σου που την καρδιά μου καίνε
Και κάνουνε τα μάτια μου βράδυ- πρωί να κλαίνε.
Από το σπίτι σου περνώ κάθε πρωί και βράδυ
Και νοσταλγώ για να σε δω να πάρω ένα χάδι.
Μα εσύ δεν βγαίνεις στην αυλή δεν βγαίνεις στο δρομάκι
Και η βροχούλα μούσκεψε το γκρίζο μου σακάκι.
Κι’ εγώ εκεί να καρτερώ δειλά να σου σφυρίζω
Πως σ’ αγαπώ σαν τον τρελό να σιγοψιθυρίζω.
Έβγαλα και τον μπαγλαμά κι’ έκατσα στο δρομάκι
Και του χαϊδεύω τις χορδές να διώξω το φαρμάκι.
Μα εσύ δεν βγαίνεις στην αυλή δεν βγαίνεις στο δρομάκι
Και η βροχούλα μούσκεψε το γκρίζο μου σακάκι.
Έβγα λοιπόν για μια στιγμή λίγο να σ’ αντικρίσω
Το ντέρτι πού ‘χω στην καρδιά να σου το τραγουδήσω.
Γιάννης Μαυρόγιαννος
Από την Ποιητική μου Συλλογή
28-5-2015
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
