| |
Σαν ήλιος που ξεπρόβαλε δειλά ένα πρωί
ρίχνοντας τις ακτίνες του η μέρα για ν'αρχίσει,
σαν νύχτα που παγίδευσε το φως σε μια στιγμή
σφραγίζοντάς το ερμητικά για να μην ξεμυτίσει!
Σαν δέντρο που ξεφύτρωσε στη γόνιμη τη γη
και θέριεψε,απλώνοντας σ'ανατολή και δύση,
σαν κεραυνός που έπεσε επάνω του με ορμή
και τό'καψε ολοσχερώς να μην ξαναβλαστήσει!
Σαν ευωδιά της Άνοιξης σε τόπο παγερό
προμήνυμα ανάστασης της φύσης πού'χει φέρει,
σαν των πουλιών ξεσπίτωμα για μέρος πιο ζεστό
κακού καιρού προάγγελος Φθινόπωρου χαμπέρι!
Έτσι φαντάζει η ζωή του ανθρώπου, κύκλους κάνει
από την ώρα που θα'ρθεί μέχρι που θα πεθάνει,
από τα λίγα στα πολλά,από αφέντης δούλος
από αγρίμι θηρευτής,τυχαία ή αυτοβούλως!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
