Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271264 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ἡ μπαλάντα τοῦ κυρ-μέντιου
 
Ἡ μπαλάντα τοῦ κυρ-Μέντιου ----Κώστας Βάρναλης

Δὲ λυγᾶνε τὰ ξεράδια
καὶ πονᾶνε τὰ ρημάδια!
Κούτσα μία καὶ κούτσα δυὸ
τῆς ζωῆς τὸ ρημαδιό!

Μεροδούλι, ξενοδούλι!
Δέρναν οὗλοι: ἀφέντες, δοῦλοι,
οὗλοι: δοῦλοι, ἀφεντικὸ
καὶ μ᾿ ἀφήναν νηστικό.

Τὰ παιδιά, τὰ καλοπαίδια,
παραβγαίνανε στὴν παίδεια
μὲ κοτρόνια στὰ ψαχνά,
φοῦχτες μῦγα στ᾿ ἀχαμνά!

Ἀνωχώρι, Κατωχώρι,
ἀνηφόρι, κατηφόρι,
καὶ μὲ κάμα καὶ βροχή,
ὥσπου μοῦ ῾βγαινε ἡ ψυχή.

Εἴκοσι χρονῶ γομάρι
σήκωσα ὅλο τὸ νταμάρι
κι᾿ ἔχτισα, στὴν ἐμπασιὰ
τοῦ χωριοῦ, τὴν ἐκκλησιά.

Καὶ ζευγάρι μὲ τὸ βόδι
(ἄλλο μπόι κι᾿ ἄλλο πόδι)
ὄργωνα στὰ ρέματα
τ᾿ ἀφεντὸς τὰ στρέμματα.

Καὶ στὸν πόλεμ᾿ «ὅλα γιὰ ὅλα»
κουβαλοῦσα πολυβόλα
νὰ σκοτώνωνται οἱ λαοὶ
γιὰ τ᾿ ἀφέντη τὸ φαΐ.

Καὶ γι᾿ αὐτόνε τὸν ἐρίφη
ἐκουβάλησα τὴ νύφη
καὶ τὴν προῖκα της βουνό,
τὴν τιμή της οὐρανό!

Ἀλλὰ ἐμένα σὲ μία σφήνα
μ᾿ ἔδεναν τὸ Μάη τὸ μήνα
στὸ χωράφι τὸ γυμνὸ
νὰ γκαρίζω, νὰ θρηνῶ.

Κι᾿ ὁ παπὰς μὲ τὴν κοιλιά του
μ᾿ ἔπαιρνε γιὰ τὴ δουλειά του
καὶ μοῦ μίλαε κουνιστός:
«Σὲ καβάλησε ὁ Χριστός!

Δούλευε γιὰ νὰ στουμπώσει
ὅλ᾿ ἡ Χώρα κι᾿ οἱ καμπόσοι.
Μὴ ρωτᾷς τὸ πῶς καὶ τί,
νὰ ζητᾷς τὴν ἀρετή!

-Δὲ βαστάω! Θὰ πέσω κάπου!
-Ντράπου! Τὶς προγόνοι ντράπου!
-Ἀντραλίζομαι!... Πεινῶ!...
-Σούτ! θὰ φᾶς στὸν οὐρανό!»

Κι᾿ ἔλεα: ὅταν μίαν ἡμέρα
παρασφίξουνε τὰ γέρα,
θὰ ξεκουραστῶ κι᾿ ἐγώ,
τοῦ θεοῦ τ᾿ ἀβασταγό!

Κι᾿ ὅταν ἕνα καλὸ βράδυ
θὰ τελειώσει μου τὸ λάδι
κι᾿ ἀμολήσω τὴν πνοὴ
(ἕνα ποὺφ εἶν᾿ ἡ ζωή),

Ἡ ψυχή μου θὲ νὰ δράμῃ
στὴ ζεστὴ ἀγκαλιὰ τ᾿ Ἀβράμη,
τ᾿ ἄσπρα, τ᾿ ἀχερένια του
νὰ φιλάει τὰ γένια του!

Γέρασα κι᾿ ὡς δὲ φελοῦσα
κι᾿ ἀχαΐρευτος κυλοῦσα,
μὲ πετάξανε μακριὰ
νὰ μὲ φᾶνε τὰ θεριά.

Κωλοσούρθηκα καὶ βρίσκω
στὴ σπηλιὰ τὸν Ἅη-Φραγκίσκο:
«Χαῖρε φῶς ἀληθινὸν
καὶ προστάτη τῶν κτηνῶν!

Σῶσε τὸ γέρο κυρ Μέντη
ἀπ᾿ τὴν ἀδικιὰ τ᾿ ἀφέντη,
σὺ ποὺ δίδαξες ἀρνὶ
τὸν κυρ λύκο νὰ γενῇ!

Τὸ σκληρὸν ἀφέντη κᾶνε
ἀπὸ λύκο ἄνθρωπο κᾶνε!...»
Μὰ μὲ τὴν κουβέντα αὐτὴ
πόρτα μοῦ ῾κλεισε κι᾿ αὐτί.

Τότενες τὸ μαῦρο φίδι
τὸ διπλό του τὸ γλωσσίδι
πίσω ἀπὸ τὴν ἀστοιβιὰ
βγάζει καὶ κουνάει μὲ βιά:

«Φῶς ζητᾶνε τὰ χαϊβάνια
κι᾿ οἱ ραγιάδες ἀπ᾿ τὰ οὐράνια,
μὰ θεοὶ κι᾿ ὀξαποδῶ
κεῖ δὲν εἶναι παρὰ δῶ.

Ἂν τὸ δίκιο θές, καλέ μου,
μὲ τὸ δίκιο τοῦ πολέμου
θὰ τὸ βρῇς. Ὅπου ποθεῖ
λευτεριά, παίρνει σπαθί.

Μὴ χτυπᾷς τὸν ἀδερφό σου-
τὸν ἀφέντη τὸν κουφό σου!
Καὶ στὸν ἵδρο τὸ δικὸ
γίνε σὺ τ᾿ ἀφεντικό.

Χάιντε θῦμα, χάιντε ψώνιο
χάιντε Σύμβολον αἰώνιο!
Ἂν ξυπνήσεις, μονομιᾶς
θά ῾ρτη ἀνάποδα ὁ ντουνιᾶς.

Κοίτα! Οἱ ἄλλοι ἔχουν κινήσει
κι᾿ ἔχ᾿ ἡ πλάση κοκκινήσει
κι᾿ ἄλλος ἥλιος ἔχει βγῇ
σ᾿ ἄλλη θάλασσ᾿, ἄλλη γῆς».



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Της μεγάλης φυγής
03-06-2015 @ 17:16
Καλησπέρα αγαπητοί ποιητές!!!!!!!!!
smaragdenia
03-06-2015 @ 17:39
::up.:: ::up.:: ::up.::
Μαυρομαντηλού
03-06-2015 @ 17:40
::up.:: ::up.:: ::up.::
ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ
03-06-2015 @ 17:53
Τι να λέμε τώρα ???????? ...

Αφου μας πρόλαβε ( .... και πάλι ... ) η ρημάδα η ιστορία !!!!!!!!!!!!!!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Κώστας 1959
03-06-2015 @ 19:07
Καλησπέρα.
Καταπληκτικό ποίημα και επιπλέον, υπέροχα μελοποιημένο από τον Λουκά Θάνου !!!
Συγχρόνως ένα θαυμάσιο τραγούδι !!!
::up.:: ::up.:: ::up.::
https://www.youtube.com/watch?v=fYxNfov1GmM
aridaios
03-06-2015 @ 19:43
Να ξανακουσουμε και το τραγουδι

https://www.youtube.com/watch?v=hU4h3pMNXfA

Από τα ελάχιστα τραγούδια που έχουν τη δύναμη να εμφυσήσουν πνοή και δύναμη στους συνανθρώπους μας να αγωνιστούν ενάντια στην ζοφερή πραγματικότητα... ::rock.:: ::rock.:: ::rock.::

Ιχνηλάτης
03-06-2015 @ 22:38
Κρίμα πού το υπέροχο αυτό τραγούδι και στον στιχο και στην μουσική και στην ερμηνεία, το εκμεταλεύτηκαν κάποιοι, κάποτε και το εκαναν κομματικό υμνο!!!
Και στο περασμα του χρόνου, αποδειχθηκε περίτρανα πώς αυτοί που το "ξεφώνιζαν" με τις κομμάτικές ντουντούκες στις συγκεντρώσεις πρός άγρα λαού και καταπράσινων οδοντωτών ήλιων,
ήταν αυτοί που τυράγννησαν τον κυρ Μέντιο!

Κι εγιναν αυτοί αφέντες
και γλεντούσαν στις καλένδες.
Και τον γάιδαρο λαό
τον ξεζούμισαν θαρρώ!

Και κανείς δεν έχει ευθύνη
τρείς το λάδι τρείς το ξύδι.
Αλλος ήλιος δεν θα `βγεί
για τ` ανέργου το ψωμί!

Αιντε θύμα αιντε ψώνιο
αιντε συμβολο αιώνιο
αν ξυπνήσεις να το πείς
για να ξανακοιμηθείς!

Για να ξανα κοι μηθείς!!!!!!!!!!
κομπλεξικός
04-06-2015 @ 06:37
Ιστορικό.
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
04-06-2015 @ 16:54
Λιώσανε τα τα σπορτέξ μου,μα η ψυχή μου γεμάτη.
ΒΥΡΩΝ
05-06-2015 @ 10:59
::rock.:: ::rock.:: ::rock.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο