Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271237 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο Κύκλος του Έρωτα
 
Ο πύρινος κύκλος του έρωτα έκλεισε
κι έμεινα μέσα του εγκλωβισμένος
μονάχος, δέσμιος, φυλακισμένος.

Η μελαγχολία έπνιξε τη χαρά
ο κότσυφας σίγησε απελπισμένος
και τα χελιδόνια ξεκίνησαν απρόσμενο ταξίδι.
Η άνοιξη μάζεψε το ανθισμένο πέπλο της
η καλοκαιρινή γαλήνια θάλασσα αναταράχτηκε
κι ο φθινοπωρινός αέρας έριξε τα ξεραμένα φύλλα.

Βαρύς κι αμείλικτος ήρθε ο χειμώνας
στην καρδιά, στην ψυχή, στο κορμί.
Η παγωνιά και η θλίψη
σφιχταγκαλιάστηκαν σε τρελό χορό
πάνω στου έρωτα και της αγάπης το σωρό.

Τα δάκρυα στέρεψαν από τα μάτια μου
κι έμεινε απότιστη η διψασμένη γη,
η γη που έσταζαν κι ανθίζανε
κρίνοι, υάκινθοι και γιασεμί.

Έχασα το χαμόγελο σου και το φώς μαζί
Ο ήλιος σκίασε, σκοτείνιασε και κρύφτηκε
το φεγγάρι φόρεσε το μελαγχολικό του προσωπείο
και τα αστέρια έσβησαν το λυχναρόφως τους.

Τα πάντα αλλάξανε τριγύρω μου
Ίσως εγώ, ίσως κι εσύ,
σίγουρα ο κόσμος και η ζωή
μα ποτέ η καρδιά μου, μήτε η ψυχή
γιατί έχουν αγάπη και υπομονή.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Νικηφόρος Ουρανός 38
05-06-2015 @ 07:54
Με πληθώρα, εικόνων, χρωμάτων,
αρωμάτων και συναισθημάτων!
Ένα ποιητικό αριστούργημα!
Καλημέρα, Μιχαήλ!
**Ηώς**
05-06-2015 @ 10:34
καλημέρα Μιχαήλ ένας κύκλος μικρός όλο μας το βιος ::blush.:: ::hug.::
Angelic
05-06-2015 @ 10:54
Τα δάκρυα στέρεψαν από τα μάτια μου
κι έμεινε απότιστη η διψασμένη γη,
η γη που έσταζαν κι ανθίζανε
κρίνοι, υάκινθοι και γιασεμί.

Τα πάντα αλλάξανε τριγύρω μου
Ίσως εγώ, ίσως κι εσύ,
σίγουρα ο κόσμος και η ζωή
μα ποτέ η καρδιά μου, μήτε η ψυχή
γιατί έχουν αγάπη και υπομονή.


Υπέροχα γραμμένα
LADY KALAS
05-06-2015 @ 14:42
Έχασα το χαμόγελο σου και το φώς μαζί
Ο ήλιος σκίασε, σκοτείνιασε και κρύφτηκε
το φεγγάρι φόρεσε το μελαγχολικό του προσωπείο
και τα αστέρια έσβησαν το λυχναρόφως τους.

Μια ομορφιά όλο!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.::
πανσελινος
05-06-2015 @ 20:53
Τα πάντα αλλάξανε τριγύρω μου
Ίσως εγώ, ίσως κι εσύ,
σίγουρα ο κόσμος και η ζωή
μα ποτέ η καρδιά μου, μήτε η ψυχή
γιατί έχουν αγάπη και υπομονή. ::theos.::

Πολύ ωραίο ! ! !
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
06-06-2015 @ 20:10
Ειναι οτι μενει στη ψυχη μας .
Αληθινος λογος ,ομορφο ποιιμα ανθρωπινο .μπραβο.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο