Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271235 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κατάπλασμα
 
Πλανιέμαι μέσα στα δάση τα αφώτιστα
κι η καρδιά παράθυρο του νου
μου ψιθυρίζει να μην δίνομαι αλόγιστα
και να αφεθώ στα κρίνα του αγρού

Και όταν μια ανεμώνη κάπου κλαίει
δίνω φιλί στο δάκρυ της που καίει
και όταν ένας ψεύτης ψέματα μου λέει
έχω καράβι για το ψέμα του, που φταίει

Σκοτάδι στα κενά μου τα αφώτιστα
και ένα κερί υπάρχει πάντα να φωτίζει
στα άκρα να μην χάνομαι αλόγιστα
αλλά στην μέση που η χάρη θυμιατίζει


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Η απλοτητα παει με ολα
 
smaragdenia
11-06-2015 @ 07:17
Και όταν μια ανεμώνη κάπου κλαίει
δίνω φιλί στο δάκρυ της που καίει ::up.:: ::up.:: ::up.::
heardline
11-06-2015 @ 07:25
::up.:: ::up.:: ::yes.::
ΒΥΡΩΝ
11-06-2015 @ 07:36
::up.:: ::theos.:: ::up.::
nadin1974
11-06-2015 @ 08:31
Σκοτάδι στα κενά μου τα αφώτιστα
και ένα κερί υπάρχει πάντα να φωτίζει
στα άκρα να μην χάνομαι αλόγιστα
αλλά στην μέση που η χάρη θυμιατίζει


Ξεχωριστό!
oneiropola
11-06-2015 @ 08:43
Σκοτάδι στα κενά μου τα αφώτιστα
και ένα κερί υπάρχει πάντα να φωτίζει
στα άκρα να μην χάνομαι αλόγιστα
αλλά στην μέση που η χάρη θυμιατίζει

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο