| |
| | Αγώνας δρόμου |  | | |
Με χρώμα κόκκινο, κι αρρωστημένο ήλιο,
περνούν οι μέρες, χτυπημένες ματωμένες .
Κι όλοι γυρίζοντας στον ίδιο μύλο,
βλέπουν τις πίκρες, σαν παλιές τους ερωμένες.
Αγώνας δρόμου, σε μια ατέλειωτη ευθεία,
σε μια άσφαλτο φωτιάς, γυρίζουν την Ευρώπη.
Με ευχές και με βρισιές, στα καφενεία,
πληθαίνουν τα όνειρα, και αντέχουν οι ανθρώποι.
REFREN
-----------------------------------------------------------------------------------
Λόγια αιώνων, και λόγια της στιγμής.
Περνούν, σαν άμμος της ερήμου.
Λόγοι χιλιάδες, θα υπάρξουν για να ζεις.
Εσύ ο λόγος μου, εσύ και η σιωπή μου.
-----------------------------------------------------------------------------------
Η πόλη μαύρη, μοιάζει η νύχτα ριζωμένη,
με φώτα διάσπαρτα, να δείχνουν ότι ζούμε.
Να μας χλευάζει πώς θα μείνει νυχτωμένη,
και εμείς να ελπίζουμε ανατολή να δούμε.
REFREN
-----------------------------------------------------------------------------------
Λόγια αιώνων, και λόγια της στιγμής.
Περνούν, σαν άμμος της ερήμου.
Λόγοι χιλιάδες, θα υπάρξουν για να ζεις.
Εσύ ο λόγος μου, εσύ και η σιωπή μου.
-----------------------------------------------------------------------------------
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Να αφιερώνεις το κάθε τι που γράφεις, σε κάποιον. Αλλιώς είναι κενές οι λέξεις | | | |
|
marmatou
11-06-2015 @ 21:44 | Με ευχές και με βρισιές, στα καφενεία,
πληθαίνουν τα όνειρα, και αντέχουν οι ανθρώποι.
Κι όσο αντέχουν, τόσο πιο πολύ τους φορτώνουν!!
Μεγάλες αλήθειες λες!
::1255.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
