https://searchingthemeaningoflife.wordpress.com" />https://searchingthemeaningoflife.wordpress.com">
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271230 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ηλίας
 Πηγή έμπνευσης : https://searchingthemeaningoflife.wordpress.com
 
[align=center][B][U]Ηλίας[/B][/U]

[I]γέροντα εσύ με τ΄όνομα, που φώτισε την πλάση
γέροντα εσύ που αγάπησες, κόρη νια λατρεμένη
μέσα της ακόμα ζεις, λάμψη στα βήματά της
σ’είδαν μικρό που λάμωσες, κει στις μαύρες λάσπες
δρόμος ήταν απώλειας, δρόμος πολλών δακρύων
το τέλμα έγινε για σε δρόμος συνηθισμένος
δεν ήξερες τότε γιατί, σιωπή παντού τριγύρω
σε διώχνανε σε μίσησαν, σε λιώναν σαν σκουλήκι
θύμωνες, οργιζόσουν, δάγκωνες και χτυπούσες
έπινες, κάπνιζες, έβριζες, περίγελος στους γύρω
φόβος και τρόμος ήσουνα, στη σύζυγο στα παιδιά σου
έσχιζες τα ρούχα σου, το στήθος σου χτυπούσες
τραβούσες όλο το μαλλί, λογαριασμό ζητούσες
ένα «γιατί» περίμενες , σε σε να τύχει τούτο
για σύντροφο σου δώσανε, την όμορφη της πόλης
τον έρωτα π΄αγάπησες, τον βάλαν στη φορμόλη
να φύγεις θέλουνε μικρός, από το σπίτι όλοι
ως τα βαθιά γεράματα, χωνόσουν μες στη λάσπη
κι ήρθε η αλήθεια η πικρή, σε σκέπασε ολόρθο
μαντάτο έφερε άνθρωπος, από τη Μικρασία
«είσαι παιδί άλλης μαμάς που έσβησε στο δρόμο
η μητριά σε μίσησε σε είχε στην γωνία
τα αδέρφια σου το γνώριζαν, πως είχες μάνα μια
στόμα κλειστό κρατήσανε, σε είχαν σ΄αγωνία»
μοίρα μαύρη κακότροπη, μοίρα βασανισμένη
μια ζωή μαράζωσες, σε είχαν μοίρα ξένη
ποιος τάχα μας εκπαίδευσε στον πόνο στην απώλεια
μαράζι που δεν άντεξες, χαιρέτησες τον πόνο
η επιλογή σου ήταν χαρά, για σε, κι όλου του κόσμου
πήρες φόρα και βούτηξες την κεφαλή στη λάσπη
χώμα και δάκρυ σ΄έπνιξε, για σε ήταν συνήθεια
δεν σκέφτηκες, δεν σκιάχτηκες, δεν ζήτησες βοήθεια
όσους δεν σε αγάπησαν, σου δείχναν στραβό δρόμο
σε σκότωναν σε λήστευαν σου κλέβαν το φαΐ σου
ένας ποτέ δεν βρέθηκε το χέρι να σου δώσει
δυο μάτια μόνο σε ζητούν και τα ζητάς ακόμα
άφησες στην εγγόνα σου, Χαρά όλης της πλάσης
την έμαθες να΄ναι γλεντζές, να πίνει, να γελάει
να είναι πρώτη στο χορό, Ανθρώπους ν΄Αγαπάει
πίσω απ΄τους άγριους θυμούς, τους λόγους να ζητάει
πριν φύγουν νιάτα άξια, το χέρι να κρατάει
σε σένα Ήλιε μου λαμπρέ, στεγνώνει κάθε δάκρυ…[/I]

[/align]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 1
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      τραγικά;
      Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά,Πρόσωπα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

∞L I O N A R A∞ Μελοποιείστε FREE
 
Lionara
12-06-2015 @ 13:45
Συλλογή "τραγικά;"

Το «Είναι» σας τρομοκρατεί, το «Φαίνεσθαι» ξεγελάει... Το δίκιο είναι σχετικό, η ολότητα νικάει...

Η συλλογή εξελίσσεται εδώ.. https://searchingthemeaningoflife.wordpress.com/category/ποίηση/τραγικά/

::3514.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο