| |
| | Αναμνήσεις |  | | | Για όλους, με μια φιλική καλησπέρα | | |
Σε μια πόλη που, με ματώνει
σε μια αγάπη που, με πονά,
σ’ είχα δώσει ψυχή μου όλη
γι’ αυτό ο πόνος, δεν μου περνά.
Σαν αγκάθι εκείνη η αγάπη,
αγκυλώνει κι’ ανησυχώ
και, στην πόλη που, με πληγώνει
πέτρα ρίχνω κι’ όμως, γυρνώ.
Χρόνε αλήθεια γοργά που παίρνεις
τα όνειρα μας τα παιδικά
λίγο πίσω γιατί, δε φέρνεις
τα όσα ωραία κι’ αληθινά.
Τότε, που έδειχνε η πόλη
όμορφη πάντα και, γιορτινή
κι’ η αγάπη, σαν περιβόλι
ήτανε γνήσια ,αυθεντική.
Αναμνήσεις αγαπημένες
τόσο οικείες και, μακρινές
οίκτο δείξτε στις πονεμένες
στο μυαλό μου, μαύρες σκιές.
Κι’ αν η πόλη, με πλάνη δένει
την αγάπη, που αδιαφορεί
χρόνια πρώτα στο νου μου φέρνει
μα το δάκρυ, δεν ωφελεί.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | ferelpis | | | |
|
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
20-06-2015 @ 21:22 | Ωραιοτατο!! ::rock.:: ::rock.:: ::rock.:: | | oneiropola
20-06-2015 @ 22:05 | ::theos.:: ::yes.:: ::theos.:: | | smaragdenia
21-06-2015 @ 08:08 | Αναμνήσεις αγαπημένες
τόσο οικείες και, μακρινές
οίκτο δείξτε στις πονεμένες
στο μυαλό μου, μαύρες σκιές. ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
