|
Δεν ξέρω αν είναι του κρύο του Γενάρη ή του Αυγούστου η κάψα που έκαψε και ξέρανε τις ανοιξιάτικες ελπίδες . Μα τις κοιτώ κιτρινόξανθες να πέφτουν απ το δέντρο και συλλογίζομαι τι έφταιξε. Το χώμα που άπλωσε τις ρίζες του , το νερό που τις πότιζε , ή των εποχών το αλαλούμ. Μα τί σπορά και τούτη θεέ μου. Κι άντε να βρεις την άκρη σε τούτο τον ιστό που υφαίνεται.
Είναι που ότι το κουβάρι αμόλησε, ξέρει καλά να δένει κόμπους. Τον ένοχο ποτέ δεν θα τον βρεις. Γι αυτό να μην ψυχανεμίζεσαι, ο διάολος μην σε πάρει.
Δέντρο σε δάσος άγνωστο , γελάστηκες . Δεν είσαι ο δρομέας δύστυχε. Μα μόνο η σκυτάλη.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|