Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 σκυταλη
 

Δεν ξέρω αν είναι του κρύο του Γενάρη ή του Αυγούστου η κάψα που έκαψε και ξέρανε τις ανοιξιάτικες ελπίδες . Μα τις κοιτώ κιτρινόξανθες να πέφτουν απ το δέντρο και συλλογίζομαι τι έφταιξε. Το χώμα που άπλωσε τις ρίζες του , το νερό που τις πότιζε , ή των εποχών το αλαλούμ. Μα τί σπορά και τούτη θεέ μου. Κι άντε να βρεις την άκρη σε τούτο τον ιστό που υφαίνεται.

Είναι που ότι το κουβάρι αμόλησε, ξέρει καλά να δένει κόμπους. Τον ένοχο ποτέ δεν θα τον βρεις. Γι αυτό να μην ψυχανεμίζεσαι, ο διάολος μην σε πάρει.

Δέντρο σε δάσος άγνωστο , γελάστηκες . Δεν είσαι ο δρομέας δύστυχε. Μα μόνο η σκυτάλη.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

..κι είναι η ποίηση η συνείδηση της πράξης..
 
ΒΥΡΩΝ
20-06-2015 @ 21:28
Δεν είσαι ο δρομέας δύστυχε. Μα μόνο η σκυτάλη...



::theos.:: ::rock.:: ::theos.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
20-06-2015 @ 21:31
::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
elena351
21-06-2015 @ 01:13
::up.:: ::yes.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο