| |
Γυρίζει η νύχτα και μιλάει για γιορτή,
πόσα χαράματα χαρίστηκαν στην ώρα!
μικρή και άδολη η μνήμη της αρχής,
απ' τη χαρά πως λείπεις τώρα;
Έγιναν τα ονόματά αριθμοί,
καθώς γυρνούσε το ρολοϊ...
Σαν ερημωσαν της καρδιάς σου οι σταθμοί
και μοναχοί παρέμειναν οι ρόλοι...
Μη με κοιτάξεις να χαρείς!
η ενοχή χαρακωσε το πρόσωπο μου...
μονάχα νύχτες ν'απορείς,
αυτό το έγκλημα αν ήτανε δικό μου...!!!
Μάγδα Δούκα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
