| |
couple
Οι μέρες περνούν
και οι άνθρωποι μόνοι
τα χρόνια γυρνούν
σαν ανάσες στο χιόνι
μακριά από τ’ όνειρο
μακριά απ΄ τη ζωή μου
μοιάζω με όμηρο
μακριά απ’ τη γη μου
Οι νύχτες ζητούν
αναμνήσεις και χάδια
τα όνειρα μου θρηνούν
κλαίνε μες στα σκοτάδια
έρχεται άγιο ξημέρωμα
σταματάω να πίνω
έχω κάθε δικαίωμα
όσο ζω να σου δίνω
refrain
Να γελάω
σα να μαι παιδί
να ξυπνάω
και να βλέπω το θαύμα
κάθε που φεύγεις
σαν σπασμένη χορδή
σε θυμάμαι
και πονάει το τραύμα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
