| Πορνό πορνό με τη δροσιά και δεν αντέχει
ο πέρφανος μετράει πάλι τα μάλλια του
απ'το στόμα του τρέχουν τα σάλια του
βόχα ,μουντζούρα στις μασχάλες
έχει ο γέρημος τα χάλια του
ανέξοδη κι ανέσπλαχνη μια τέτοια λευτεριά
αμοίραστη και σφιχτοχέρα
στην αμάχη με το χάροντα ξεφεύγει πάει πέρα
δε βολεί να κοιμηθεί σε μουχλιασμένο στρώμα
στο δώμα του απάνω περνάει όλη τη μέρα
τι μεγάλα καρδιοχτύπια ξοδιασμένα
μια πρέζα σκόνη στα μυαλά του
τρανεύει και κρεμάει τ'αχαμνά του
κι όντας σκληρός απ'το σκούρο του συθάμπου
πάιρνει τα σύνεργα στα χέρια κι όλα τ'άρματά του
άξια μονάχα τα ίσα και τα ορθά
κακή παρηγοριά τ'αλάτι πάνω στην πληγή
που πια δεν κλείνει και μένει ανοικτή
να τη φιλιώσει με λαχτάρα να την μερώσει με το άχτι
φοβάται κι έτσι δεν μπορεί
πιο σίγουρο το ντουβάρι του σπιτιού
κι η καρέκλα δίπλα στο παραθύρι
το πικρό νερό του στο ποτήρι
και πιο πάνω οι αρρώστιες κι η στάμνα του η σπασμένη
το ρακί φαντάζει μακρυνό του πανηγύρι
μικρό είναι το νησί ο τόπος τώρα τον χωράει
ήρθαν και δίσεχτες χρονιές
πότε αγέρηδες πότε βροχές
και το καμίνι πυρωμένο σίδερο να τον στραβώνει
κάθε που σκύβοντας κάνει μετάνοιες στις Παναγιές
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|