| |
Απόψε καίω ότι σε θυμίζει
Γράμματα δικά σου και δικά μου
Που δεν έστειλα ποτέ
Δίπλα μου ένα ζευγάρι ψιθυρίζει
Σε αυτόν τον δρόμο
Να μην βαδίσουμε ποτέ
Αέρας και θάλασσα αγκαλιάζουνε τις στάχτες
Αχ πόσο θα’θελα να κουρνιάσω και εγώ
Και εσύ φωνάζεις στις δικιές μου αυταπάτες
Όπου και αν πας θα σε ακολουθώ
(Ρεφρέν)
Το πρώτο φιλί μας πόσο τ ’αγάπησα
Το τελευταίο μας πόσο το μίσησα
Τα πρώτα μας βήματα πόσο τα λάτρεψα
Στο τέλος θεέ μου πως τσακίστηκα
Απόψε καίω ότι έχει μείνει
Από σένα μα από μένα
Πώς να απαλλαγώ
Ίσως λίγο λίγο το καημό να απαλύνει
Το άγνωστο που βλέπω
Και ακολουθώ
Αέρας και θάλασσα αγκαλιάζουνε τις στάχτες
Αχ πόσο θα’θελα να κουρνιάσω και εγώ
Και εσύ φωνάζεις στις δικιές μου αυταπάτες
Όπου και αν πας θα σε ακολουθώ
(Ρεφρέν)
Το πρώτο φιλί μας πόσο τ ’αγάπησα
Το τελευταίο μας πόσο το μίσησα
Τα πρώτα μας βήματα πόσο τα λάτρεψα
Στο τέλος θεέ μου πως τσακίστηκα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
