| |
Εκείνο το απόγευμα ένοιωσα να χάνω τον κόσμο κάτω από τα πόδια μου.. ήξερα πως σε έχασα για πάντα... δεν ήξερα πως να νιώσω... χάθηκε ο έρωτας μέσα σε πολύ λίγα λεπτά... ήταν η στιγμή που ξύπνησα ξανά και συνειδητοποίησα πως είναι να νιώθεις έρημος, ανάμεσα στους τοίχους ενός σπιτιού...
"Όλα περνάνε" είπα και ξάπλωσα γέρνοντας το κορμάκι μου κοιτώντας το ταβάνι και να καπνίζω ασυναίσθητα το ένα πίσω στο άλλο και τα δάκρυα μου να ποτίζουν το μαξιλάρι... ο κόσμος γύρο μου γέλαγε, τραγουδούσε και φώναζε.. εγω ήμουν βαθιά πληγωμένος... άλλη μία φορά στον πόνο του έρωτα...
που να το πω και ποιος θα με παρηγορήσει... φταίω? δε φταίω?
δε ξέρω τι να κάνω και πως να αντιδράσω... είσαι εσύ για εμένα και εγώ για εσένα...
νόμιζα πως είχα ταλέντο επάνω στο κορμί σου..
"Θα ξανά 'ρθεις... όσα χρόνια και αν περάσουν" έπαιζε το ραδιόφωνο, σημαδιακό... αλλά το δάκρυ δε σταμάταγε...
ας τα πάρουμε όμως απο την αρχή....
Συνεχίζετε...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
