Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μυαλό και θάρρος θέλει η συμφορά
 
"Η νύχτα εναλλάσσεται με νύχτα..."
ακούω στο τραγούδι το παλιό,
οι μονομάχοι ρίξανε τα δίχτυα,
φτιαγμένα στον δικό μας αργαλειό...

Μια χώρα αποκρεμιέται στο μπαλκόνι
κι ο ορίζοντας της φαίνεται στενός,
η μνήμη και η σοφία της βαλτώνει
στα λάθη που δεν είναι... κανενός.
Χαράμι η θυσία και ο αμνός.

Πενήντα χρόνια ασπρίσαν τα μαλλιά της,
χωρίς μια να χαράξει διαδρομή...
Νομίζοντας πως πάντα πάει καλιά της,
στου χρόνου την κοιλιά παλινδρομεί,
στα ηρώα των νεκρών ασχημονεί.

Κι εγώ, καθώς κοιτάζω τα παιδιά μας,
που έχουν τα μάτια ακόμα καθαρά,
θαρρώ πως είναι χρέος και σειρά μας
να πούμε την αλήθεια, μια φορά...

Πως μόνο στις αρχαίες τραγωδίες
κατέρχεται ο από μηχανής Θεός...
Πως χάνονται οι κόποι και οι θυσίες,
αν δεν αναζητήσουμε το "πώς"...
...τα λάθη μας γινήκαν μαστροπός...

-λαθραία εκδιδομένης γυναικός-.

Πως δεν χρωστά σε εμάς η Ιστορία,
δεν είμαστε του κόσμου οι εκλεκτοί.
Το βόλεμα μας έκανε παρία
των λύκων που ζυγώνουν το μαντρί.

Η πίτα μας μουχλιάζει στο ντουλάπι,
λειψή, παλιά και πλέον επιβλαβής.
Η ευθύνη θέλει ανδρεία κι ένα κάτι
που κάπου το ξεχάσαμε εμείς...

Μα τώρα, που η απόγνωση μας πνίγει
και ουρλίαζουνε οι λύκοι στο βορά,
ζητώντας κάθε χρέος μας που λήγει,
για λίγο ας σκεφτούμε καθαρά...
πως οίκτος δεν μας πρέπει, ούτε πυρά.

Μυαλό και θάρρος θέλει η συμφορά
και ομόνοια της φουρτούνας τα νερά....












 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Το χέρι μου άπλωσα, ψυχή μου, και σε βρήκα, τσιγγάνα μες στην αυτοκρατορία των συμπτώσεων.
 
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
14-07-2015 @ 13:37
ΚΑΙ ΘΥΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΟ, ΘΑ ΠΡΟΣΕΘΕΤΑ
ΣΕ ΩΤΑ ΜΗ ΑΚΟΥΩΝΤΩΝ....... ΔΥΣΤΥΧΩΣ ::love.:: ::love.:: ::love.::
kostas maris
14-07-2015 @ 13:48
ΟΛΑ , ΜΑ ΟΛΑ , ΜΑ ΟΛΑ , ΜΑ ΠΟΣΑ ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ...
Αναπάντεχος
14-07-2015 @ 14:13
Εξαιρετικό και βαθυστόχαστο ::yes.::
smaragdenia
14-07-2015 @ 14:13
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΕΠΙΚΑΙΡΟ.....


Μυαλό και θάρρος θέλει η συμφορά
και ομόνοια της φουρτούνας τα νερά....

ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ
ΜΟΥ ::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
**Ηώς**
14-07-2015 @ 14:16
για λίγο ας σκεφτούμε καθαρά...
πως οίκτος δεν μας πρέπει, ούτε πυρά....καθ'όλα αληθινό κι αξιοπρεπές! ::love.::
iokasth
14-07-2015 @ 14:35
Με Ηως.
!!!!!!!!!!!!!!
Ν.Ρ.
Δημήτρης Ιατρού
14-07-2015 @ 16:06
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΣΕ ΡΙΜΑ ΚΑΙ ΝΟΗΜΑΤΑ. Μακάρι όλοι να σκέφτονταν σαν εσένα. ::angel.:: ::angel.:: ::angel.::
Vicky mouse
14-07-2015 @ 16:08
Η ευθύνη θέλει ανδρεία κι ένα κάτι
που κάπου το ξεχάσαμε εμείς...

κοριτσάκι μου... απλά είμαι περήφανη που είσαι φίλη μου...
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
vasilis g.
14-07-2015 @ 17:27
Πολύ δυνατή η γραφή σου.... και μοναδική...
με πολύ ωραίες φράσεις ... τέλειο συντακτικό...
πλούσια σε νόημα... !!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.::
Κώστας 1959
14-07-2015 @ 18:55
Καλησπέρα Αγάπη.
....Κι εγώ, καθώς κοιτάζω τα παιδιά μας,
που έχουν τα μάτια ακόμα καθαρά,
θαρρώ πως είναι χρέος και σειρά μας
να πούμε την αλήθεια, μια φορά...
Μπράβο Αγάπη !!!! Καταπληκτικό !!!
::up.:: ::hug.:: ::theos.::
ταπεινος ναρκισσος
14-07-2015 @ 19:18
Τα χρόνια που έρχονται θα είναι πάρα πολύ δύσκολα.
Μας χρειάζεται καθαρό μυαλό, χαρμόσυνη καλοσύνη και
απεριφράστη και απεριγράπτη ομόνοια στις πνευματικές
συμπορεύσεις μας στο μέλλον!! Καλησπέρα σου Αγάπη!!
Sofitsa
14-07-2015 @ 20:55
Πως δεν χρωστά σε εμάς η Ιστορία,
δεν είμαστε του κόσμου οι εκλεκτοί.
Το βόλεμα μας έκανε παρία
των λύκων που ζυγώνουν το μαντρί.

::theos.:: Συμφωνώ απολύτως Αγάπη μου! ::hug.::
adespotoi
15-07-2015 @ 18:56
το έπος του 2015 Αγάπη για την πατρίδα μας.
Skylight
15-07-2015 @ 23:19
Μπράβο αγάπη εξαιρετικό! Μεγάλες αλήθειες όμορφα δεμένες!
αυτό το τετράστοιχο ξεχώρίζει για μένα!

Κι εγώ, καθώς κοιτάζω τα παιδιά μας,
που έχουν τα μάτια ακόμα καθαρά,
θαρρώ πως είναι χρέος και σειρά μας
να πούμε την αλήθεια, μια φορά...

Πως μόνο στις αρχαίες τραγωδίες
κατέρχεται ο από μηχανής Θεός...
Πως χάνονται οι κόποι και οι θυσίες,
αν δεν αναζητήσουμε το "πώς"...
...τα λάθη μας γινήκαν μαστροπός...

-λαθραία εκδιδομένης γυναικός-.
stixoula
24-07-2015 @ 00:00
Το πώς χάθηκαν και χάνονται οι κόποι και οι θυσίες το γνωρίζουμε οι περισσότεροι...δυστυχώς.Το θέμα είναι να μάθουμε στα παιδιά μας να μην επαναλάβουν τα λάθη γενεάς και γενεών.Πρέπει να μάθουν σωστά την ιστορία μας,χωρίς τα ψέμματα που μας τά'ι'ζαν τόσα χρόνια.Υποκλίνομαι στο έργο σου!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο