| |
[color=black][font=georgia]
Ήλιος κεφάλι λιονταριού τρόπαιο της ελπίδας
Να πω ή αν κλάψω, θα ακουστώ πιότερο της αυγής
Σβήσανε όλα τα χνάρια μου νερά μιας πλημμυρίδας
Δε σ’ αδικώ που έψαξες και που δεν θα με βρεις.
Φονιάς μαΐστρος στο μπερντέ της λάγνης σου ματιάς
Πώς να γιατρέψω την πληγή του ονείρου στο κουφάρι
Ο χρόνος είναι σερπετός μα η αγάπη μας
Δεμένη χειροπόδαρα απ’ της ζωής τα βάρη.
Κάμω θηλιά στο ανήμερο στήνω γιορτή στον κάμπο
Σήμερα αφέντη θα με πεις , κι αύριο πάλι δούλο
Δείτε με , μες στο στόμα του , απ΄ την ελπίδα λάμπω
Στα κεραμίδια τ’ ουρανού , στου φεγγαριού τον τρούλο.
Σύρτε μου μια απ΄ τις γριές γυναίκες του Εράσμου
Για να διαβάσει τα κλαριά στις αηδονοφωλιές
Να την φιλέψω τα άγουρα τα φρούτα της καρδιάς μου
κι αν το θελήσει ,να μου πει τι ήμουν για εσένα εχτές.
{Α}
[/font][/color]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
