Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131548 Τραγούδια, 269638 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μοναξιά
 
Είπα να πάρω ένα χαρτί να γράψω ένα χάρτη,
με σύνορα ατέλειωτα αθώρητα από μάτι.
Να μη λογίζεται αρχή η μήτρα της γυναίκας,
να μη λογιέται τέλειωμα η απαρχή της γέννας.

Να σεργιανίσω θέλω δα εδώ σ'αυτές τις χώρες,
για να γνωρίσω από κοντά του άνθρωπου τις ώρες.
Να περπατώ ακούραστα σε δρόμους σε πλατείες,
να αγναντεύω θάλασσες χαμένες πολιτείες.

Να χώνουμαι σε δύσβατα ρυάκια και καντούνια,
να δώ ζωντίμια άγρια και να πατώ μαϊμούνια.

Έτσι ξεκίνησα λοιπόν του ονείρου το ταξίδι,
φανταστικά, προσεκτικά, σαν παιδικό παιχνίδι.
Έφτασα σ'ένα ξέφωτο γεμάτο παπαρούνες
που πέρα δώθε πήγαιναν λες κι ήτανε φουρτούνες.

Στη μέση κάτω όρθιο μαινόταν ένα τέρας,
με δόντια άσπρα σουβλερά και μυτερό το κέρας.
Μονάχο τονε λέγανε τη μοναξιά είχε μάνα
βογγούσε και χτυπιότανε σαν νάτανε καμπάνα.

Δονούσε σύγκορμα τη γη κι αυτή λιγοψυχούσε,
δάγκωνε εδώ, χτύπαγε εκεί, διαρκώς λυσσομανούσε.

Εσκέφτηκα πως θάτανε θεριό δαιμονισμένο,
βαριά κατάρα το έδερνε της γης το κολασμένο.
Δεν άργησε όμως να με δει αόρατος δεν είμαι,
με μιας και δυο τις δρασκελιές έρχεται εκεί που κείμαι.

Και να! Φουσκώνουν οι ασκοί γίνεται αντιθάμα,
κι από θεριό ανήμερο, το έπιασε το κλάμα.
Σύντροφε λέει και λυγά, πέφτει στην αγγαλιά μου,
σφίγγεται μεσ'τον κόρφο μου επάνω στο κορμί μου.

Του πιάνω τα μαλάκια του του δίνω γλυκό χάδι
και εκείνο αποκοιμήθηκε μέχρι αργά το βράδυ.
Την άλλη μέρα το πρωϊ είχαμε γίνει ένα,
θα είμαι πάντα μου έλεγε εγώ μαζί με σένα.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
03-05-2006
Καλημερα φιλε μου !!!!!!! Μου αρεσε, να εισαι καλα !!!!!!!!!
Δήμητρα
03-05-2006
Πραγματικά είναι υπέροχο!Συγχαρητήρια Θεόδωρε εξαιρετικό!Καλημέρα.
Antigoni
03-05-2006
παρα πολυ ομορφο
Τσακίρη Χαρά
03-05-2006
Ανατρίχιασα γλυκέ μου! Πολύ πικρό το παραμύθι σου και άψογα δοσμένο... Μπράβο σου!!!!!!
ARGY
03-05-2006
Πολύ όμορφο, καλησπέρα.
Αγνή
03-05-2006
Κάθε άλλο παρά μυθικό. Μπράβο φίλε!!! (Τα μαιμούνια μόνο να μην πατούσες τα άμοιρα...)

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο