| |
iokasth
20-07-2015 @ 15:10 | Πάμε; Πάμε να αλλάξουμε τον κόσμο..;
Πολύ ωραίο να γράφεται, να ακουγεται, μα όσοι κατά τους ...αιώνες προσπάθησαν να σμιξουν, λίγα κατάφεραν, την μια σκλαβιά πετούσαν μετά από αιματοκύλισμα, και άλλη έπαιρνε την θέση της και ούτω καθεξής..
ΕΤΣΙ ΦΤΙΆΧΤΗΚΑΝ.,,από καταβολής..
Και το ωραίο, το δίκαιο, το ιδανικό,..-είναι πλέον ουτοπία...
Μου αρεσε το κείμενό σου, και οπως έγραψες ζούμε στην ανυπαρξία του πάντα και του ποτέ..
Ποση μοναξιά αλήθεια..
Εχεις δίκιο.!!
ΝεφΕλλη | | Μαυρομαντηλού
20-07-2015 @ 17:14 | Όταν διστάζω να φωνάξω την σκέψη μου και την κρατώ εγκλωβισμένη στο μυαλό μου ή στο άψυχο χαρτί..
Όταν οι σκέψεις μου, αυτές οι ανόητες και παρανοϊκες σκέψεις δεν αποδρουν απ' το στόμα και παραμένουν σκέψεις..
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
ΘΑ ΣΕ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΣΑ ΑΝ ΔΕ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΟΥΣΕΣ ΤΟ ΤΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΛΗΞΕΙ ΑΥΤΗ Η ΜΙΖΕΡΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΕΦΟΣΟΝ ΞΕΡΕΙΣ, ΠΡΑΞΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ
Η ΙΣΧΥΣ ΕΝ ΤΗ ΕΝΩΣΕΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΠΑΝΤΟΥ ΠΑΕΙ ΑΥΤΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
20-07-2015 @ 18:18 | ΠΟΣΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΡΥΒΟΥΝ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ. ΠΟΣΟ ΑΓΓΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΜΑΣ. ΕΙΝΑΙ Η ΑΘΛΙΑ ΘΑΝΑΤΟΣ, ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΠΕΡΝΑΣ ΜΕ ΠΑΡΕΑ. ΜΑΝΤΡΩΜΕΝΟΣ ΣΕ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΤΟΙΧΟΥΣ ,ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΠΕΒΑΛΑΝ .ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΔΙΑΛΕΞΕΣ.ΝΑ ΣΚΕΦΤΑΙΣΕ ΤΗ ΒΕΝΖΙΝΗ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΣ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ. ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΔΟΥΛΕΨΕΙ ΣΑΡΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ Η ΠΛΗΡΩΜΗ ΤΟΥΣ ΝΑ`ΝΑΙ ΤΟΠΝΙΞΙΜΟ.....ΞΕΦΥΓΑ... ΥΠΕΡΟΧΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | Αγνή
20-07-2015 @ 18:37 | Έχει μιά τρυφερή θλίψη και μιά δροσιά υπέροχη...
Η μόνη εποχή που δεν ένιωθα καθόλου μοναξιά ήταν όταν ζούσε ο σκύλος μου...
με τους ανθρώπους πάντα νιώθουμε...δεν είναι και τόσο φοβερό.. ::hug.:: | | ΒΑΛΣΑΜΟ
20-07-2015 @ 19:16 | ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
