| |
Αγνάντευε
όλα εκείνα τα πουλιά
που πετούν ψηλά
ακολουθούν τη γραμμή
της ύπαρξής τους
μ' όλο τη δύναμη
της ψυχής τους
ρίξε για λίγο το βλέμμα σου
σ' όλα εκείνα τα μπουμπούκια
π' εκλιπαρούν το Θεό
για ν' ανοίξουν
και να δώσουν στον κόσμο
το ξημέρωμα
μια νότα μαγευτική
που όμοιά της δεν έχει υπάρξει.
Αγκάλιασε το βράδυ το μαξιλάρι
την απαλότητα της φύσης
κλεισμένη στην ανάγκη σου δες
και κλάψε
κλάψε γιατί είμαι ένα πουλί
κι είσαι η γραμμή μου
είμαι ένα μπουμπούκι
κι εσύ ο θεός μου
είσαι ο επίμονος υπνοβάτης
κι εγώ το μαξιλάρι που σε κρατά
στο κρεβάτι
απ' το δέρμα μου περνούν οι ανάσες σου
στην ψυχή μου ηχεί ο αναστεναγμός σου
πάνω μου πέφτουν τα δάκρυά σου
και δε μιλώ
υπάρχω για να σε μάθω
να συναντήσω όλες τις λαβωματιές
να τις καλύψω , άλλος μην τις δει
μην τις σκαλίσει
όταν πονάς , υποφέρω
μαραίνομαι
κι ύστερα σαν χαράζει
θα φεύγω απ' τ' όνειρό σου
θα χάνομαι
για να ζεις τη ζωή όπως τη θες
μόνο που ένα σου κομμάτι
θα 'ναι πάντα μαζί μου
θα ξεψυχά στα πόδια μου
γιατί σ' αγαπώ
κι εσύ ξέρεις πως γεννήθηκες
για να σ' αγαπήσω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
