| |
[B]Απ΄την κλειδαρότρυπα[/B]
[I]Απ' την κλειδαρότρυπα...
Έβλεπες τις ταμπέλες να πέφτουν
Μία μία ... όλες
Γυμνή
Μαζεύτηκε τόσο η ψυχή
Που χωρούσε σε κεφάλι βελόνας
Έτοιμη να χαθεί ολότελα
Λιποθυμούσε
Από ευγένεια, από φόβο...
~~~~~~~~~~~~~~~
Αλλά έλαμπε τόσο
Που σε τύφλωνε
Εκεί στα σκοτεινά που κοίταζες
Και άρχισε να απλώνεται
Να δίνει απερίσκεπτα
Απο Καρδιάς
Ενέργεια να σκορπάει
Ευγνώμον που επέζησε
~~~~~~~~~~~~~~~
Χαράς Καμπάνες ακούει
Βλέπει την Αλφαβήτα σε όλη την φύση
Κατανοεί την πολυπλοκότητα όλων
Αισθάνεται πανέμορφη
Χωρίς καθρέφτες
Θερμή
Ώσπου να εγκαταλείψει παγωμένο το σώμα
Για τον απέραντο ουρανό
Κτήμα Όλων Εκεί
Κανενός Εδώ
~~~~~~~~~~~~~~
Πολύτιμα δάκρυα Εκεί
Διάθλασαν την αθλιότητα κάποτε
Μιας χούφτας σκέψεων
Κάθε φορά που έσφιγγε
Ρινίσματα ξύναν πληγές
Σ΄όλο το σώμα
Κι έμειναν να δείχνουν
Ότι Υπήρξε
~~~~~~~~~~~~~
Αγκαλιά θαλπωρής
Για όσους κατάφεραν Εδώ
Μέσα στα σκοτάδια
Να δουν τον Ήλιο στα μάτια
Και να γίνουν Ήλιοι χωρίς να καούν
Και ενώθηκαν
...χώρεσαν απ΄την κλειδαρότρυπα[/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
