| |
Συγυρισμένα δωμάτια.
Ραγισμένες οπτασίες που μυρίζουν καμμένο λάστιχο.
Από χιλιόμετρα μακριά.
Μύρια χαράματα, μίλια μακριά.
Νομίζω ξέχασα το νόημα πάλι.
Καθώς κοιτούσα τον ουρανό,
νομίζω μ'άφησε.
Μ'άφησε ο Θεός μου σε έναν κόσμο άλλο.
Μα πως άραγε θα μπορούσε να με αφήσει
να φύγω μακριά του;
Βρώμικες απελπισίες.
Μπαλκόνια έτοιμα να φύγουν,
μα και καθόλου μπαλκόνια.
Παράνομα στέκονται,
σε αυτής της χώρας την φιλοσοφία.
Μα πεσ'μου άραγε.
Αν εσύ Θεέ μου διάλεξες τον δρόμο μου,
γιατί είναι αυτός, απάντησέ μου.
Ξεχασμένα όνειρα.
Τοποθετημένα σε μια κοιλιά,
γεμάτη γρήγορο φαί από τα λόγια σου.
ΠΟΝΑΩ ΡΕ.
Που τολμάς και αραδιάζεις τόσα λόγια.
Να μην τολμήσεις ξανά.
Θα σε βάλω απέναντι στο Θεό μου,
που πιο δυνατός είναι από κάθε σου χτύπημα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
