| Εσύ
δίπλα στο κύμα ακουμπάς
την ψυχή
κι αφήνεις την πίκρα να λιώνει
για να την πάρουν οι άνεμοι
μακριά από 'σένα.
Έχεις αυτό το φως στα μάτια
που δεν το σκεπάζει
το ηλιοβασίλεμα
ακόμα και την νύχτα
κάπου υπάρχει ο ήλιος
γιατί υπάρχεις εσύ
σε μια γωνιά του κόσμου.
Μην απορείς που η ψυχή σου
άντεξε
κι η θάλασσα ευαίσθητη είναι
μα αναγκάζεται να χτυπήσει
τα βράχια
κι ας ξέρει πως θα πονέσει
αυτή είναι η μοίρα της
και στο τέλος νικά
κι ας είναι πληγωμένη
χύνεται με πάθος στην αγάπη
έτσι είσαι κι εσύ
μια θάλασσα απέραντη
γαλάζια
σαν ένα κομμάτι παραδείσου
που έμαθε να παλεύει.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|