| |
[align=left][B][I]
*~* Θνητοί διαβάτες *~*
Αποχώρισαν οι Άγγελοι
παίρνοντας μαζί τους τις τελευταίες αχτίδες
κι άφησαν στο σκοτάδι την ανυπεράσπιστη μοναξιά
με τους δαίμονες να παίξουν θέατρο
μαζί με την φθηνή υποτελής υποκρισία
που σηκώνει ανάστημα με περισσό θράσος
κι αποκαλύπτει τις θολές της μάσκες
μια και θέλησε να γίνει κάρβουνο
που δεν φαίνονται οι μουντζούρες
μα αντικατοπτρίζονται οι λεκέδες
της υποτέλειας και του ευτελισμού
στο άχαρο παιγνίδι που διάλεξε
δήθεν για να σπάσει αλυσίδες
με τις αλλοπρόσαλλες βουτιές
στη λάσπη του άκρατου εγωισμού !
Λιλιπούτειοι σατανάδες χορεύουν
στο σπασμένο παράθυρο
και η σοβαροφάνεια αλλάζει μάσκα
διψασμένη φιγούρα του γκρίζου.
"τα καρφιά ποτέ δεν εντυπωσιάζουν
πονούν όμως αυτόν που κάρφωσες
και διπλά πονούν το χέρι που τα κάρφωσε" .
Παραμυθιάζοντας τους λίγους θνητούς διαβάτες
στα χαλάσματα του θεατρικού σου ρόλου
κι αν το "δυστυχώς" ξεφύγει κάποια στιγμή
απ' τη θέση του θα είναι η υποτέλεια
των κάποτε καθρεφτισμών που το έκανες μίσος.
Μια εποχή που έμεινε στο μετέωρο
των ερωτηματικών αναπάντητων
της ανεξήγητης αυθάδειας
του < αποφασίζω και ρουφιανεύω >
γαντζωμένη φιγούρα σε σπασμένη βιτρίνα
κι η ποίηση αιμορραγεί στο άγχος
από έναν κερασμένο πικρό καφέ ....
* * Nikos D. Stoforos * *
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
