| |
Αλλάζουν νόμιζα οι εποχές αλλά...
Το άρμα άργησε να φανεί κι η άνοιξη χαμένη.
Για οχτώ μου’χε πει αλλά ακόμα περιμένω,
ν’ανοίξει η γη και να τη δω μπροστά μου.
Πλούτωνα, που είναι;
Στο μαύρο η φυλακή της κι εδώ το ψύχος.
Κέρβερος ακοίμητος το ψέμα σου
κι εδώ χειμώνας, κρύο και λησμονιά.
Πλούτωνα που είναι;
Δακρύζει ο πάνω κόσμος...[align=center]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
