| |
ονειρακι ονειρακι
πεταγα στο δρομο μια ζωη
να με φερουν πισω σε σενα
απο φοβο πως το
πρωι θα εχεις πια χαθει...
πισω μου πια σερνονται
ραμμενα σε ανομια κομματια
τις θηλιες τους αναμεσα
στα δαχτυλα τους παιζουνε
και με κοιταν με τα δικα σου ματια...
Δεν εχω λογια να τους πω
μονο δακρυα τους μοιραζω..
ξεχειλιζουν τα ποτηρια τους καημο
κι ενα παρελθον που δεν μπορω να αλλαξω..
Ονειρα προσηλωμενα
στο ανοιχτο παραθυρο..
κατι υπαρχει εκει...
ενας κοσμος , μια πορτα που
για παντα εμεινε κλειστη...
βουτανε στο κενο,
καρφωνεται το ενα πανω στο αλλο
στο μαζικο τους ταφο..
εμεινε το μελλον μας ορφανο
κι η καρδια με την ψευδαισθηση πως
καποτε θα μαθει να πεταει..
τι ειχαμε στο τελος ματια μου..
ενα ζευγαρι φτερα μοιρασμενο στα δυο
ερωτευμενα με την φωτια μα μαλωμενα με τον ηλιο...
σπασμενα κομματια μιας αγκαλιας
που κουμπωνε το ενα μεσα στο αλλο...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
