| |
Οι ίσκιοι παιχνίδισαν σε μια υποτροπιαζουσα δύση,
Ανάσα την ανάσα προσμετρώντας....
Οι φιγούρες έλιωσαν στον καυτό αέρα της ύπαρξης τους
Το τίποτα και το ίσως συναντώντας σε ένα άδειασμα του χρόνου.
Πόσο μοιραία βαδίζουμε τους δρόμους μας!
Και πόσο μελετάμε το τυχαίο;
Τα σώματα που αγγίζονται βεβηλωνουν την ανυπαρξία,
Τιμωρούν τη στάχτη με το να καίγεται ξανά και ξανά.
Απόψε σε ένα άδειασμα φωτός, έλαμψε ένας κόμπος από τον ιδρώτα σου, που κύλησε στο λαιμό...
Είναι όλη η ουσία από τα λόγια που δεν έχεις πει!
Και έτσι ευλαβικά μεταλαβα...σώμα και ύδωρ για να σκοτώσω την παρακμή...!!!
Μάγδα Δούκα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
